ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Ιδού το σχέδιο ρύθμισης των δανείων

Σε «ala cart» ρύθμιση των δανείων επιδιώκει να προχωρήσει η κυβέρνηση έχοντας κάνει έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που αλλάζει όλα τα δεδομένα που είναι γνωστά έως σήμερα. Ο στόχος δεν είναι άλλος από το να δοθεί οριστική λύση στο σημαντικό αυτό πρόβλημα που έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» το σχέδιο που έχει προκρίνει και προωθεί το υπουργείο προβλέπει την ρύθμιση του κάθε «προβληματικού» δανείου ξεχωριστά, ανάλογα με τα δεδομένα του κάθε δανειολήπτη. Αυτό θα επιτευχθεί με την δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου εξειδικευμένων Συμβούλων που θα αποτελείται από οικονομολόγους που θα πιστοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι ο έως σήμερα εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν έχει αποδώσει, διότι οι δικηγορικοί σύλλογοι και οι ενώσεις, ενώ κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους στο νομικό κομμάτι, στο οικονομικό υστερούν.
Το δίκτυο των συμβούλων και ο ρόλος του
Και εδώ έρχονται οι εξειδικευμένοι Σύμβουλοι για να καλύψουν το κενό. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ" που κυκλοφόρησε σήμερα στα περίπτερα,θα ζητούν από τον δανειολήπτη όλα τα οικονομικά και περιουσιακά του στοιχεία, (εισόδημα, ακίνητα, αυτοκίνητα, μετοχές κλπ) αναλυτική κατάσταση των δανείων που έχει λάβει από τις τράπεζες, τις υπόλοιπες οφειλές του σε τρίτους και ασφαλώς την οικογενειακή του κατάσταση. Αμέσως οι Σύμβουλοι θα ξεκινούν την επεξεργασία για λογαριασμό του δανειολήπτη.
Θα γίνεται ενδελεχής έλεγχος σε όλα τα δεδομένα προκειμένου να αξιολογηθεί η κατάσταση και οι Σύμβουλοι να προτείνουν βιώσιμη λύση, ικανή, να ικανοποιεί τόσο τον δανειολήπτη όσο και τις πιστώτριες τράπεζες. Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η πρόταση του Συμβούλου θα είναι «αδιαπραγμάτευτη», καθώς από το υπουργείο θέλουν να αποφύγουν τη λογική του «παζαριού». Όπως υποστηρίζουν το μόνο που θα μπορούσε να προσφέρει μια τέτοια διαδικασία είναι χάσιμο χρόνου και πολύ επιπλέον δουλειά για το κάθε γραφείο Συμβούλου.
Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο θα επιδιώκεται οι αποφάσεις να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες του δανειολήπτη, θα έχουν ως «μπούσουλα» τις αποφάσεις που εξέδωσαν τα δικαστήρια σε όσους έκαναν χρήση του νόμου Κατσέλη και ασφαλώς να μην αποτρέπουν τις τράπεζες να τις αποδεχτούν. Στην περίπτωση λοιπόν που ο δανειολήπτης αποδεχθεί την πρόταση του Συμβούλου, αυτή θα κατατίθεται προς έγκριση στις τράπεζες, οι οποίες θα είναι υποχρεωμένες να απαντήσουν μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Θα «κουρεύονται» τα δάνεια;
Ακόμη και κούρεμα του δανείου θα μπορεί να προτείνει ο Σύμβουλος αν κρίνει ότι με αυτό τον τρόπο ο δανειολήπτης θα μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Οι υπόλοιπες προτάσεις όπως η επιμήκυνση, η περίοδο χάριτος, η πληρωμή μόνο των τόκων και η επιμήκυνση είναι σχετικά εύκολα, αφού οι τράπεζες ήδη προχωρούν σε τέτοιους διακανονισμούς.
Όπως προκύπτει από τα πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Ενωσης τραπεζών με τα προγράμματα ρυθμίσεων που ξεκίνησαν το 2010 και συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών 2011 και 2012, προσέφεραν σε διάφορες κατηγορίες οφειλετών, όπως τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους (λόγω της περικοπής των αποδοχών τους), καθώς και τους άνεργους, επιμήκυνση της διάρκειας με μείωση των δόσεων των δανείων τους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με στοιχεία των τραπεζών-μελών της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, προκύπτει ότι οι ρυθμίσεις των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, συμπεριλαμβανομένων των πιστωτικών καρτών, παρουσίασαν, την 30η Ιουνίου 2012, σε σχέση με την 31η Δεκεμβρίου 2011, αύξηση του αριθμού κατά 16,4%, ενώ σε απόλυτο ποσό οι ρυθμίσεις έφτασαν τα 17,87 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα
Επειδή όμως το ολοκληρωμένο σχέδιο απαιτεί κάποιο χρόνο για να υλοποιηθεί και να αρχίσει να λειτουργεί και να αποδίδει, η κυβέρνηση ζητά από τις τράπεζες να προχωρήσουν «αύριο το πρωί κιόλας» σε μείωση της δόσης των δανείων ανάλογη με την μείωση του εισοδήματος των δανειοληπτών. Αν δηλαδή υπήρξε μείωση κατά 20%, 30% ή 40% του εισοδήματος κάποιου δανειολήπτη και αδυνατεί να ανταποκριθεί πλήρως στο σύνολο των υποχρεώσεων του, τότε θα πρέπει να μειωθεί αντίστοιχα και η δόση των δανείων του, για να συνεχίσει να ανταποκρίνεται. Η πρόσκαιρη αυτή «διευκόλυνση» όπως είναι λογικό θα συνοδευτεί και από την σχετική επιμήκυνση.
Η τρόικα θα δώσει την τελική έγκριση
Αυτό είναι το σχέδιο που προκρίνει το υπ. Ανάπτυξης και λίγο έως πολύ θεωρούν τα στελέχη του ότι είναι το μόνο που μπορεί να δώσει πραγματικές λύσεις στο πρόβλημα των δανειοληπτών αλλά και των τραπεζών. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Τρόικα σε πρόσφατη συνάντηση έδωσε το πράσινο φως για την προώθηση αυτού του σχεδίου, καθώς ο συγκεκριμένος θεσμός του dept advisor, όπως τον αποκαλούν στο εξωτερικό λειτουργεί εδώ και χρόνια με μεγάλη επιτυχία.
Εν αναμονή….
Πηγή : fpress.gr

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Σε «ala cart» ρύθμιση των δανείων επιδιώκει να προχωρήσει η κυβέρνηση έχοντας κάνει έναν μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που αλλάζει όλα τα δεδομένα που είναι γνωστά έως σήμερα. Ο στόχος δεν είναι άλλος από το να δοθεί οριστική λύση στο σημαντικό αυτό πρόβλημα που έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας για νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» το σχέδιο που έχει προκρίνει και προωθεί το υπουργείο προβλέπει την ρύθμιση του κάθε «προβληματικού» δανείου ξεχωριστά, ανάλογα με τα δεδομένα του κάθε δανειολήπτη. Αυτό θα επιτευχθεί με την δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου εξειδικευμένων Συμβούλων που θα αποτελείται από οικονομολόγους που θα πιστοποιηθούν για το σκοπό αυτό. Η κυβέρνηση θεωρεί ότι ο έως σήμερα εξωδικαστικός συμβιβασμός δεν έχει αποδώσει, διότι οι δικηγορικοί σύλλογοι και οι ενώσεις, ενώ κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους στο νομικό κομμάτι, στο οικονομικό υστερούν.
Το δίκτυο των συμβούλων και ο ρόλος του
Και εδώ έρχονται οι εξειδικευμένοι Σύμβουλοι για να καλύψουν το κενό. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας "ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ" που κυκλοφόρησε σήμερα στα περίπτερα,θα ζητούν από τον δανειολήπτη όλα τα οικονομικά και περιουσιακά του στοιχεία, (εισόδημα, ακίνητα, αυτοκίνητα, μετοχές κλπ) αναλυτική κατάσταση των δανείων που έχει λάβει από τις τράπεζες, τις υπόλοιπες οφειλές του σε τρίτους και ασφαλώς την οικογενειακή του κατάσταση. Αμέσως οι Σύμβουλοι θα ξεκινούν την επεξεργασία για λογαριασμό του δανειολήπτη.
Θα γίνεται ενδελεχής έλεγχος σε όλα τα δεδομένα προκειμένου να αξιολογηθεί η κατάσταση και οι Σύμβουλοι να προτείνουν βιώσιμη λύση, ικανή, να ικανοποιεί τόσο τον δανειολήπτη όσο και τις πιστώτριες τράπεζες. Μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η πρόταση του Συμβούλου θα είναι «αδιαπραγμάτευτη», καθώς από το υπουργείο θέλουν να αποφύγουν τη λογική του «παζαριού». Όπως υποστηρίζουν το μόνο που θα μπορούσε να προσφέρει μια τέτοια διαδικασία είναι χάσιμο χρόνου και πολύ επιπλέον δουλειά για το κάθε γραφείο Συμβούλου.
Γι΄ αυτόν ακριβώς το λόγο θα επιδιώκεται οι αποφάσεις να ανταποκρίνονται στις δυνατότητες του δανειολήπτη, θα έχουν ως «μπούσουλα» τις αποφάσεις που εξέδωσαν τα δικαστήρια σε όσους έκαναν χρήση του νόμου Κατσέλη και ασφαλώς να μην αποτρέπουν τις τράπεζες να τις αποδεχτούν. Στην περίπτωση λοιπόν που ο δανειολήπτης αποδεχθεί την πρόταση του Συμβούλου, αυτή θα κατατίθεται προς έγκριση στις τράπεζες, οι οποίες θα είναι υποχρεωμένες να απαντήσουν μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Θα «κουρεύονται» τα δάνεια;
Ακόμη και κούρεμα του δανείου θα μπορεί να προτείνει ο Σύμβουλος αν κρίνει ότι με αυτό τον τρόπο ο δανειολήπτης θα μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Οι υπόλοιπες προτάσεις όπως η επιμήκυνση, η περίοδο χάριτος, η πληρωμή μόνο των τόκων και η επιμήκυνση είναι σχετικά εύκολα, αφού οι τράπεζες ήδη προχωρούν σε τέτοιους διακανονισμούς.
Όπως προκύπτει από τα πρόσφατα στοιχεία της Ελληνικής Ενωσης τραπεζών με τα προγράμματα ρυθμίσεων που ξεκίνησαν το 2010 και συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια των ετών 2011 και 2012, προσέφεραν σε διάφορες κατηγορίες οφειλετών, όπως τους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους (λόγω της περικοπής των αποδοχών τους), καθώς και τους άνεργους, επιμήκυνση της διάρκειας με μείωση των δόσεων των δανείων τους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με στοιχεία των τραπεζών-μελών της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, προκύπτει ότι οι ρυθμίσεις των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων, συμπεριλαμβανομένων των πιστωτικών καρτών, παρουσίασαν, την 30η Ιουνίου 2012, σε σχέση με την 31η Δεκεμβρίου 2011, αύξηση του αριθμού κατά 16,4%, ενώ σε απόλυτο ποσό οι ρυθμίσεις έφτασαν τα 17,87 δισεκατομμύρια ευρώ.
Τι θα γίνει στο μεσοδιάστημα
Επειδή όμως το ολοκληρωμένο σχέδιο απαιτεί κάποιο χρόνο για να υλοποιηθεί και να αρχίσει να λειτουργεί και να αποδίδει, η κυβέρνηση ζητά από τις τράπεζες να προχωρήσουν «αύριο το πρωί κιόλας» σε μείωση της δόσης των δανείων ανάλογη με την μείωση του εισοδήματος των δανειοληπτών. Αν δηλαδή υπήρξε μείωση κατά 20%, 30% ή 40% του εισοδήματος κάποιου δανειολήπτη και αδυνατεί να ανταποκριθεί πλήρως στο σύνολο των υποχρεώσεων του, τότε θα πρέπει να μειωθεί αντίστοιχα και η δόση των δανείων του, για να συνεχίσει να ανταποκρίνεται. Η πρόσκαιρη αυτή «διευκόλυνση» όπως είναι λογικό θα συνοδευτεί και από την σχετική επιμήκυνση.
Η τρόικα θα δώσει την τελική έγκριση
Αυτό είναι το σχέδιο που προκρίνει το υπ. Ανάπτυξης και λίγο έως πολύ θεωρούν τα στελέχη του ότι είναι το μόνο που μπορεί να δώσει πραγματικές λύσεις στο πρόβλημα των δανειοληπτών αλλά και των τραπεζών. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η Τρόικα σε πρόσφατη συνάντηση έδωσε το πράσινο φως για την προώθηση αυτού του σχεδίου, καθώς ο συγκεκριμένος θεσμός του dept advisor, όπως τον αποκαλούν στο εξωτερικό λειτουργεί εδώ και χρόνια με μεγάλη επιτυχία.
Εν αναμονή….
Πηγή : fpress.gr

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Read more »

Το 4ο Ράϊχ σχεδιαζόταν από το 1943!

Μια έρευνα-σοκ στο παρελθόν του συγγραφέα Αλέξανδρου Μπούφεση που ίσως εξηγεί πολλά...

*Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ - Αναδημοσίευση από το OnAlert.gr Έκθεση ΣΟΚ με  έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την Γεωοικονομική «σφαγή» που ετοίμαζε η Γερμανία από το 1943. Η πορεία και η πλήρης πρόβλεψη των μελλοντικών σχεδίων του νεοσύστατου 4ου Ράιχ Το 1995 η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» αναδημοσιεύει άρθρο 66 ετών, δηλαδή του 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου. Στο άρθρο, Ελβετός δημοσιογράφος ρωτάει ανώτατο αξιωματούχο της Καγκελαρίας, σχετικά με την πορεία της χώρας του μετά την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη. Η ερώτηση έχει ως εξής "Και τώρα τί σκοπεύετε να κάνετε; Νικηθήκατε. Ο κόσμος σας μισεί. Δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτά που κάνατε. Πώς θα ορθοποδήσετε ξανά ως έθνος;". Η απάντηση του ηχεί στα αυτιά μας στις μέρες μας και προκαλεί αποτροπιασμό, ανάλογο με τα ντοκιμαντέρ εκείνα τα οποία εμφανίζουν αποστεωμένους αιχμαλώτους του Άουσβιτς και του Νταχάου. "Οι λαοί ξεχνούν γρήγορα. Αυτή είναι εξάλλου και η διαφορά τους από ένα έθνος που θυμάται, όπως η ανώτερη φυλή των Γερμανών (!). Τα χρήματα που θα δοθούν για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας θα είναι πολλά, θα έρθουν να δουλέψουν για μας και αυτοί που μέχρι τώρα πολέμησαν εναντίον μας (!). Είμαστε μια φυλή εργατική, που θα ξαναδημιουργήσει την ισχυρή, ενωμένη Γερμανία (!). Θα δείτε ότι θα γίνουμε η ισχυρότερη οικονομικά χώρα (!). Και τότε ο Γκέμπελς θα μπορέσει να σηκωθεί από τον τάφο του και να αναφωνήσει: "Και όμως νικήσαμε"!!! Επρόκειτο για κούφιες απειλές; Αποκυήματα της φαντασίας ενός Ναζί, ο οποίος δεν έλεγε να χωνέψει πως το Ράιχ είχε καταρρεύσει; Ευσεβείς πόθοι ίσως για κάποια εξωπραγματική δύναμη, η οποία θα ανέσταινε εν ευθέτω χρόνω την αυτοκρατορία για να πατήσει ξανά στα χιονισμένα μονοπάτια των Αρδεννών, στις ατέλειωτες ρωσικές στέπες και στην έρημο της Αφρικής; Τίποτα από τα παραπάνω. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί προσωπική έρευνα του γράφοντος, βασιζόμενη σε πηγές, η αξιοπιστία των οποίων είναι μακράν αδιαμφισβήτητη. Πρόκειται για έγγραφα από την καγκελαρία, τα οποία «κυκλοφορούσαν», αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δώσει σημασία. Πρόκειται για μέχρι πρότινος απόρρητα έγγραφα, τα οποία πρόσφατα έδωσε στην δημοσιότητα το Κρεμλίνο και περιέχουν τους διαλόγους μεταξύ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και Χέλμουτ Κολ, πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του τείχους του Βερολίνου. Πρόκειται για αναλύσεις, οι οποίες περιγράφουν την λεγόμενη Ostpolitik της Δημοκρατίας της Βόννης, προκειμένου να γίνει η επανένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία. Παραθέτουμε αυτούσιες δηλώσεις του πρώτου Καγκελαρίου της μεταπολεμικής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, καθώς επίσης και προσώπων, τα οποία έμελλαν να μεταναστεύσουν στις λεγόμενες «ουδέτερες χώρες» ήδη από το 1943, προκειμένου να προσδώσουν στην Γερμανία την δυναμική που έχει σήμερα. Δεν πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας, αλλά για πρακτικές, οι οποίες σταδιακά εφαρμόστηκαν, και οι οποίες δυστυχώς σήμερα συγκλίνουν στην διαμόρφωση μιας Οργουελιανής πραγματικότητας. Τον σχηματισμό της Ευρασίας, την ένωση της Γερμανίας με την Ρωσία, την αναδίπλωση της Αμερικής σε ρόλο περιφερειακού ηγεμόνα (στην καλύτερη περίπτωση) και στην επερχόμενη πολιτισμική (ίσως και όχι μόνον) σύγκρουση μεταξύ της Ευρασίας και της Κίνας. Υπάρχουν πράγματα, τα οποία στην πορεία θα μας προκαλέσουν έκπληξη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μετατοπίσουμε το σημείο αναφοράς αυτού που σήμερα ονομάζουμε πραγματικότητα. Τέλος θα ανακαλύψουμε έναν οικονομικό πόλεμο, ο οποίος μαίνεται από το 1929 και εν μέσω υφέσεων και εξάρσεων διαμόρφωσε την πτώση και την άνοδο τεσσάρων αυτοκρατοριών, της Γερμανίας, της Αμερικής, της πρώην ΕΣΣΔ-σύγχρονης Ρωσίας και της Κίνας. Εκείνο, όμως που δεν θα διστάσουμε να καταδικάσουμε εν τέλει αφού παρατεθούν τα στοιχεία είναι η πτυχή εκείνη της Realpolitik που προβάλλεται όταν ηχήσουν μεσάνυχτα στον κήπο του καλού και του κακού. Αυτή η πτυχή είναι εκείνη που θέτει το συμφέρον ενός κράτους και της εθνικής του ταυτότητας υπέρτερο των άλλων. Η έρευνα χωρίζεται σε δύο τμήματα προκειμένου να καλυφθούν και οι δύο συνιστώσες της Πολιτικής Οικονομίας, στο τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά στοιχεία και σε εκείνο που παραθέτονται πολιτικά. Η ευχή του γράφοντος είναι το τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά και δει χρηματοοικονομικά στοιχεία, να το λάβουν υπόψη τους οι οικονομολόγοι εκείνοι που έχουν ακόμα κύρος (δηλαδή εκείνοι οι οποίοι δεν έφθειραν την εικόνα τους στα τηλεοπτικά κανάλια φάσκοντας και αντιφάσκοντας), προκειμένου να διαμορφωθεί μια πολιτική χρηματοοικονομικής άμυνας, εν μέσω καταιγισμού οικονομικών πυρών. Γεωοικονομία ή Zivilmacht; Η Γερμανία χρησιμοποιεί την κρίση του 2008 για να εδραιώσει επικυριαρχία στην Ευρώπη Είναι πασίγνωστη πλέον η διαδικασία που οδήγησε step by step, στην κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 και στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση από το 1929. Ας τα ξαναδούμε όμως. Εν τάχει, η φούσκα των subprime στεγαστικών δανείων σκάει και αποκαλύπτεται ο κόλαφος των CDO (Collateral Debt Obligation) και των CDS (Credit Default Swaps). Οι τράπεζες επωφελούμενες από το χαλαρό έως ανύπαρκτο νομικό πλαίσιο, έπαιζαν «ping-pong» με τα τιτλοποιημένα ομόλογα των δανείων κατοικίας υψηλού ρίσκου, βάζοντας στο παιχνίδι και άλλα δάνεια όπως αυτά των πιστωτικών καρτών, των φοιτητικών και εν γένει άλλων «θαλασσοδανείων» (για να χρησιμοποιήσουμε τον «δημοφιλή» πλέον ορισμό του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου). Τα τιτλοποιημένα αυτά παράγωγα, συνδυασμένα με εξωφρενικά σύνθετα μαθηματικά και νομικά εργαλεία, πωλούνταν στην αγορά και διαχειρίζονταν από τους λεγόμενους Hedge Funders, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν σε επενδύσεις ακόμα μεγαλύτερου πιστωτικού ρίσκου. Κάποια στιγμή η «φούσκα» σκάει, οι πολίτες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, η αγορά γυρνάει σε αποπληθωριστικούς ρυθμούς στην αγορά κατοικίας, και οι τράπεζες βιώνουν την Νέμεση της απληστίας και του laissez-faire καπιταλισμού. Όλες οι τράπεζες; Όχι όλες! Κάποιες τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JP Morgan κτλ προβαίνουν σε ανοικτό εκβιασμό. «Αν δεν μας σώσετε, θα πάρουμε την οικονομία όλου του πλανήτη μαζί μας». Για τα μετα-Σοβιετικά καπιταλιστικά δεδομένα, η παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των επενδυτικών ιδρυμάτων θεωρείται από κακούργημα μέχρι εθνική προδοσία. Και αυτό γιατί οι Αμερικανοί, παρά την πτώση της πρώην ΕΣΣΔ το 1991, θεωρούν πως βρίσκονται ακόμη κάτω από την «Κομμουνιστική απειλή». Δεν υπήρχε όμως άλλος τρόπος, εκτός από το να παρακαμφθεί «έστω και για λίγο», η απόλυτη ελευθερία του «ανώτατου οικονομικού-πολιτικού συστήματος αξιών», το οποίο κυριάρχησε επί του «απόλυτου κακού» μόλις πριν από δύο δεκαετίες. Έτσι η κυβέρνηση Μπους πήρε την «εθνική προδοσία» ένα βήμα παραπέρα μετατρέποντάς την σε ανθρωπιστική κρίση. Ο Χανκ Πόλσον, τότε υπουργός οικονομίας των ΗΠΑ, και ως γνωστόν διατελέσας Δ/ντης της «σχολής οικονομικών εκτελεστών» της Goldman Sachs, ανοίγει τα σιλό του Αμερικανικού θησαυροφυλακίου και διασώζει τα ιδρύματα, τα οποία σήμερα αποκαλούνται…ΑΓΟΡΕΣ! Δηλαδή εν ολίγοις, έδωσε cart blanche στα οικονομικά ιδρύματα να απομυζήσουν ότι καταθέσεις είχαν κάνει οι Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι σήμερα ακριβώς σαν τους Έλληνες χαρακτηρίζονται «τεμπέληδες». Το θέμα όμως δεν σταματάει εκεί. Οι επενδυτές, και όχι απαραίτητα οι επαγγελματίες επενδυτές, αλλά και οι καταθέτες, ψάχνουν απεγνωσμένα νέους τρόπους επένδυσης και κατάθεσης, αυτή τη φορά βάζοντας την ασφάλεια πάνω από το ρίσκο. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια άρχισαν να κυλούν από το αμερικανικό δημόσιο προς τα παρολίγο χρεωκοπημένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, χωρίς όμως αυτά στη συνέχεια να κρατικοποιηθούν (αυτά είναι «κομμουνιστικά πράγματα») με αποτέλεσμα το αμερικανικό δημόσιο να κρατικοποιήσει τις ανυπολόγιστες ζημιές, εις βάρος πάντα των Αμερικανών φορολογουμένων. Η «επιφοίτηση» δεν έχει όρια, έτσι στη συνέχεια για να τονωθεί η οικονομία, οι Αμερικανοί «το παίζουν» Ιάπωνες, εν γνώσει τους πως το σύστημα αυτό έχει αποτύχει από το ’90 που εφαρμόστηκε, και αποδεσμεύουν τεράστια ποσά φθηνού χρήματος στις αγορές, σε μια διεργασία που λέγεται «Ποσοτική χαλάρωση» ή αλλιώς Quantitative Easing. Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, διότι οι τράπεζες στην Αμερική παρόλο που δανείζουν χρήματα στις μικρές επιχειρήσεις, εκείνες δεν εμφανίζουν ανάπτυξη διότι σύμφωνα με τα λεγόμενα του CEO της εταιρείας δημοσκοπήσεων «Gallup», Jim Clifton, το πρόβλημα έγκειται στην απώλεια εμπιστοσύνης στις συναλλαγές και όχι στο ρευστό (βλέπε συνέντευξη Jim Clifton στο Russia Today 11/04/2012 http://www.rt.com/news/gallup-polls-clifton-americans-753/) . Τα παραπάνω καταστροφικά γεγονότα πολώνουν ακόμα περισσότερο το πολιτικό κλίμα στην Αμερική, το οποίο δεδομένης της αποτυχημένης τετραετίας Obama, κινδυνεύει από τα νεοσυντηριτικά γεράκια των Ρεπουμπλικανών, του Μιτ Ρόμνει, της Σάρα Πέιλιν και εν γένει του ακροδεξιού tea party (εκεί ονομάζεται «conservative» δηλαδή δεξιό, στην Ελλάδα όμως η Χρυσή Αυγή, η οποία θεωρείται «ακροδεξιό κόμμα» δεν πιάνει ούτε κλασματικά τις ρητορικές «κορόνες» τόσο της Πέιλιν όσο και του Ρόμνει). Ας πάμε τώρα στην κρίση, όπως διαμορφώθηκε στην Ευρώπη, σε συνέχεια της Αμερικανικής της πτυχής. Εδώ χρειάζεται προσοχή, καθότι οι μελέτες δείχνουν αντιφατικές, στην πραγματικότητα όμως το σημείο αναφοράς του λεγόμενου «profitability» είναι, ήταν και θα είναι διαφορετικό στο Γερμανικό τραπεζικό σύστημα, αλλά ας δούμε πρώτα πώς δουλεύει. Το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας έχει τρεις πυλώνες. Βασίζεται στις ιδιωτικές τράπεζες, στις δημόσιες και στις λεγόμενες cooperative banks (τράπεζες συνεργασίας). Από μελέτη του ΟΟΣΑ (Hüfner 2010: The German Banking System: Lessons from the Financial Crisis, OECD Economics Department Working Papers No. 788) πληροφορούμεθα πως η πλειοψηφία των ιδρυμάτων δεν είναι κατεξοχήν profit maximizing, δηλαδή δεν αποσκοπούν στο κέρδος (πρόκειται για το 82% των ιδρυμάτων με ενεργητικό 44%). Εδώ βλέπουμε το πρώτο στοιχείο που μας κάνει εντύπωση. Γιατί δεν αποσκοπούν στο κέρδος; Στην Αμερική οι τράπεζες τα έπαιξαν όλα για όλα στον «βωμό του Μαμωνά», οι Γερμανοί πώς και σνόμπαραν την μηχανή που παράγει χρήμα, στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα; Δεύτερη έκπληξη αποτελεί το γεγονός πως οι ιδιωτικές τράπεζες αποτελούν μόλις το 1/10 των τραπεζών της Γερμανίας, με τα άλλα 9/10 να ανήκουν στο «κράτος», πιο συγκεκριμένα στις ομοσπονδιακές συνιστώσες του κράτους, για να είμαστε ακριβείς. Οι τράπεζες του δημοσίου τομέα είναι οι λεγόμενες Landesbanken , και στις Sparkassen. Οι δεύτερες φαίνεται να φέρουν το κέντρο βάρους του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο στηρίζεται σε απίστευτα μεγάλο βαθμό στις καταθέσεις. Οι Landesbanken είναι και αυτές τράπεζες του δημοσίου, αλλά μέσω νομικών διεργασιών από το 1998 και για να πάρει το γερμανικό τραπεζικό σύστημα μια χροιά από την ελεύθερη δυτική οικονομία, οι ιδιωτικές τράπεζες κατάφεραν να αποδεσμεύσουν έως έναν βαθμό τον οικονομικό προστατευτισμό που οι Landesbanken απολάμβαναν από το κράτος. Και πάλι, όμως η Ομοσπονδία έχει εγγυηθεί πως αυτοί οι όροι θα αρθούν μέχρι το 2015. Οι Landesbanken βρέθηκαν πιο εκτεθειμένες από την οικονομική κρίση του 2008, καθότι στο ενεργητικό τους υπήρχαν τοξικά παράγωγα, τα οποία έπρεπε να «καθαριστούν» από το γερμανικό δημόσιο. Τότε άρχισαν και οι «γκρίνιες». Η βάση του Αγγλοσαξωνικού μοντέλου βασίστηκε και βασίζεται ακόμα στην απορρύθμιση, δηλαδή στην ενδυνάμωση του ιδιωτικού επενδυτικού τομέα, ενώ όπως είδαμε στο Γερμανικό οικονομικό σύστημα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Και τα δύο οικονομικά συστήματα αντικατοπτρίζουν αρχές και κοινωνικά δόγματα. Στο μεν αγγλοσαξωνικό αντικατοπτρίζεται η υπέρμετρη «ελευθερία» ενώ στο γερμανικό η λουθηρανική νοοτροπία της εργασίας, της αποταμίευσης, του χαμηλού ρίσκου και της προσκόλλησης στις παραδοσιακές ηθικές κοινωνικές αρχές. Όπως θα δούμε παρακάτω αυτή ακριβώς η διαφορά έμελλε να κρίνει και τον «Ηγεμόνα». Η έκθεση των γερμανικών τραπεζών στα παράγωγα, έδωσε την αφορμή στη Γερμανία να αρχίσει μια ρητορική, η οποία καταδικάζει αυτόν ακριβώς τον τρόπο λειτουργίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για τους Γερμανούς, όχι μόνον ο Ευρωπαϊκός Νότος, αλλά και ολόκληρος ο δυτικός κόσμος, είναι κατακριτέος για την στάση του απέναντι στη διαχείριση της παγκόσμιας οικονομίας. Οι Γερμανοί βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν απωθημένα. «Γιατί να πληρώνουμε για την κακοδιαχείριση και τους πολέμους των ΗΠΑ;», «Γιατί να πληρώνουμε για μια ΕΕ, η οποία θεσμικά είναι κομμένη και ραμμένη στα θεσμικά πρότυπα της απορρύθμισης των ΗΠΑ;». Η λουθηρανική αίσθηση της αδικίας ξέσπασε μέσω της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, από την ίδια τη Γερμανία, άσχετα αν οι αριθμοί δείχνουν πως οι Γερμανοί έχασαν πολύ λίγα για να πάρουν πάρα πολλά. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι λουθηρανός για να «αγανακτήσεις» τη σήμερον ημέρα, όχι μόνον με την πολιτική των τραπεζών, αλλά και με την πολιτική των ΗΠΑ ή τις τακτικές των ΗΠΑ στον πόλεμο και σε επίπεδο πρεσβειών, όπως διέρρευσαν από τα Wikileaks. Πώς γίνεται άραγε κάποια άτομα να ξεμπροστιάζουν τις μυστικές υπηρεσίες και να μην παθαίνουν καν «διάστρεμμα»; Τι είναι επιτέλους τα απόρρητα έγγραφα της CIA, της NSA και του STRATFOR και βγαίνουν έτσι σωρηδόν στα ΜΜΕ, λες και πρόκειται να δημοσιευθούν σε περιοδικά κίτρινου τύπου; Να τονίσουμε για όσους δεν γνωρίζουν πως δεν πρόκειται για τη ζωή της J-Lo, αλλά για διαβαθμισμένα έγγραφα από τα οποία εξαρτάται στην κυριολεξία το διπλωματικό και στρατιωτικό κύρος των Η.Π.Α, κύρος που εξαιτίας και αυτών των εγγράφων έχει φτάσει να ταυτίζεται με αυτό του περιπλανώμενου πνευματιστή. Ας συνεχίσουμε, όμως, με την παράθεση των οικονομικών μελετών και στη συνέχεια αναλύουμε τα ρεύματα τύπου Zeitgeist. Πολλοί υποστηρίζουν πως η οικονομική κρίση του ’29 έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία και προκάλεσε τον Β παγκόσμιο. Επίσης πολλά έχουν ειπωθεί γι’αυτό τον «περίφημο» πληθωρισμό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που έφερε στο πολιτικό προσκήνιο τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων. Τις λεπτομέρειες όμως ούτε μας τις ανέλυσαν, ούτε και τις ψάξαμε. Ας δούμε, όμως, τι γράφει η νομικός Ellen Brown στο βιβλίο της «Web of Debt». Η Brown υποστηρίζει πως το γεγονός της χρηματοδότησης του Χίτλερ από Εβραίους τραπεζίτες αποτελεί την μισή ιστορία. Ο Χίτλερ χρηματοδοτήθηκε από τους Εβραίους τραπεζίτες, όντως, στην αρχή για μια πληθώρα λόγων, αλλά πιο πολύ για να αποτελέσει το αντίβαρο του Στάλιν, όταν ο τελευταίος ξεφορτώθηκε τον Τρότσκυ, ο οποίος υπηρετούσε αλλότρια τραπεζικά συμφέροντα. Όταν, όμως ο Χίτλερ πήρε την εξουσία ακολούθησε μια διαφορετική «ατζέντα». Τότε στη Δημοκρατία της Βαιμάρης τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας απαντούσε κανείς με αυτά που απαντά τη σήμερον ημέρα. Για να είμαστε ειλικρινείς τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας παρατηρούνται από την ημέρα που ο George Washington ίδρυσε την Fed (Federal Reserve), παρά τις εκκλήσεις του Βενιαμίν Φραγκλίνου να μην το κάνει, καθότι ανέκυπταν ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Και είχε δίκιο, γιατί η Fed σύντομα πλημμύρισε την αγορά με χρεόγραφα οδηγώντας στην πρώτη οικονομική κρίση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως διαβάζουμε από τον χρηματιστηριακό αναλυτή Πάνο Παναγιώτου. Για να μην μακρηγορούμε, η κατάσταση στη Γερμανία είχε ως εξής. Η τότε Reichsbank (σημερινή Bundesbank), βρισκόμενη υπό τον έλεγχο ιδιωτών, πλημμύρισε την αγορά με μάρκα (κάτι σαν τα σημερινά χαρτιά δηλαδή που τα αποκαλούμε χρήμα), δίνοντας την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να «σορτάρουν» το μάρκο. Ως γνωστόν το «σορτάρισμα» είναι μια χρηματοπιστωτική διαδικασία στην οποία ο κερδοσκόπος δανείζεται κάτι που δεν έχει (μάρκο π.χ) το πουλάει στην αγορά των ομολόγων και βγάζει χρήμα αγοράζοντάς το ξανά σε χαμηλότερη τιμή (μας θυμίζει κάτι αυτό;). Αυτή η διαδικασία κατέστη εφικτή γιατί η τότε ιδιωτική Reichsbank (δεν ήταν ακόμα υπό τον έλεγχο των Nazi) τύπωνε μάρκα αφειδώς και όταν η ζήτηση του μάρκου πλέον είχε φθάσει στα ύψη τότε άλλες ιδιωτικές τράπεζες άρχισαν να τυπώνουν μάρκα με τη σειρά τους. Το αποτέλεσμα; Ένα αδιαχείριστο χρέος και πληθωρισμός, ο οποίος ακουμπούσε «την στρατόσφαιρα». Για να πάρει κάποιος ένα καρβέλι ψωμί, χρειαζόταν ένα «βαγονάκι» γεμάτο λεφτά! Τότε ο Χίτλερ έκανε το αδιανόητο, το ανήκουστο, το ασυγχώρητο για τους τραπεζίτες. Κρατικοποίησε την Reichsbank και «έσφιξε τα λουριά». Πλέον νομοθετικά μόνον η τράπεζα που ανήκε στο κράτος μπορούσε να τυπώνει μάρκα και στη συνέχεια να τα δανείζει. Το πιο σημαντικό, όμως ήταν η έκδοση των λεγόμενων Treasury certificates, εγγράφων δηλαδή, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να φτιαχτούν κολοσσιαία έργα, όπως οι τεράστιοι αυτοκινητόδρομοι, αντιπλημμυρικά φράγματα και άλλες δομές υπαγόμενες στο λεγόμενο Infrastructure. Το κόστος είχε υπολογιστεί τότε σε 1 δις (μάρκα), αλλά υπό τον εξής κανόνα. «Για κάθε μάρκο που θα εκδίδεται από την τράπεζα απαιτούμε το αντίστοιχο χρηματικό ανταποδοτικό όφελος της εργασίας αξίας ενός μάρκου ή των αγαθών αξίας ενός μάρκου που παράγονται». Οι τραπεζίτες ορκίστηκαν να τον αφανίσουν μετά από αυτό και άρχισαν να σαμποτάρουν ακόμα και τις εξαγωγές της Γερμανίας, αλλά και για αυτό η κυβέρνηση είχε λύση. Το κράτος αντάλλασε αγαθά και εξοπλισμό απευθείας με τα άλλα κράτη, παρακάμπτοντας τους διατραπεζικούς μεσάζοντες (η Βενεζουέλα κρατάει αυτό το σύστημα μέχρι και σήμερα, γι αυτό ο Τσάβες στα μάτια των δυτικών είναι ο «δράκος της Αποκάλυψης»). Χαρακτηριστικό «αστείο» που έμεινε από εκείνη την εποχή ήταν ο διάλογος του Hjalmar Schacht (άνθρωπος του Rothschild, ο οποίος διετέλεσε για μια περίοδο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής τράπεζας και αντιτάχθηκε πεισματικά στις οικονομικές «καινοτομίες» που αναφέραμε πιο πάνω). Σύμφωνα με τον διάλογο, κάποιος Αμερικανός τραπεζίτης απευθυνόμενος στον Schacht είπε το εξής: « Dr Schacht πρέπει να έρθετε στην Αμερική, εκεί οι τράπεζες είναι γεμάτες χρήμα και αυτό είναι το πραγματικό banking». Η απάντηση του Schacht ήταν μνημειώδης: «Και εσείς πρέπει να έρθετε στην Γερμανία, δεν υπάρχει ίχνος χρήματος, και αυτό είναι το πραγματικό banking». Η συνέχεια είναι γνωστή, οι τραπεζίτες δεν το ανέχονται αυτό και οδηγούν την Ευρώπη σε πόλεμο, μέσω της Αγγλίας και της Αμερικής ακόμα και μέσω του μισητού τους εχθρού Στάλιν. Χαρακτηριστικό ρηθέν από τα αρχεία των Ναζί, όπως θα δούμε παρακάτω είναι το ότι «φθάσαμε πολλές φορές στη νίκη, όταν ηττηθήκαμε μπροστά στις πύλες της Μόσχας και του Στάλινγκραντ και ποιος ευθυνόταν γι’αυτό; Οι προμήθειες των Αμερικανών στον Στάλιν! Όταν σχεδόν φθάσαμε να κάνουμε τη Μεσόγειο, γερμανική λίμνη αλλά και πάλι ηττηθήκαμε, γιατί οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι μπήκαν στη μέση. Τέλος, όταν ήμασταν σε θέση να παράγουμε τον πύραυλο “V” και οι Άγγλοι βομβάρδισαν ανηλεώς τα εργοστάσιά μας. Αυτά δεν πρόκειται να τους τα συγχωρήσουμε ΠΟΤΕ!!!» Βέβαια εδώ έρχεται και αναρωτιέται κάποιος, γιατί ο Χίτλερ να εμπλακεί σε έναν πόλεμο εισβάλλοντας στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά ο ακαδημαϊκός του πανεπιστημίου του Calgary, Chris Bellamy, στο βιβλίο του «Absolute War», φλερτάρει με το σενάριο του τι θα γινόταν αν ο Χίτλερ δεν είχε επιτεθεί. Σύμφωνα με τον Bellamy, αν ο Χίτλερ δεν εισέβαλλε στην πρώην ΕΣΣΔ, τότε κάποια στιγμή ο Στάλιν θα εισέβαλλε στην Γερμανία. Αυτό φαίνεται πιο συγκεκριμένα από τον καυγά που είχε ο Στάλιν με τους Ζούκοφ και Τιμοσένκο, όταν οι τελευταίοι του παρουσίασαν πλάνο προληπτικής επίθεσης εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων που συγκεντρώνονταν στην Πολωνία και ο Στάλιν αφού τους έβρισε και τους απείλησε με εκτέλεση ολοκλήρωσε με το «Δεν ήρθε η ώρα ακόμα να τα βάλουμε με τον Χίτλερ». Τι κοινό, όμως, μπορεί να έχουν όλα αυτά με το σήμερα; Και πάλι η Γερμανία κατηγορείται για προβολή ισχύος σε ευρωπαϊκό χώρο, τείνει προς απομόνωση από τη διεθνή κοινότητα, λόγω των μέτρων λιτότητας που έχει επιβάλλει στον ελληνικό λαό με αποτέλεσμα να προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση στην Αθήνα και χιλιάδες αυτοκτονίες σε Ελλάδα και Ιταλία, και εμμένει τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας προς δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρωπαϊκής Γερμανίας. Όλα τα παραπάνω ισχύουν και είναι αποτρόπαια, αλλά οι Γερμανοί δεν έχουν απωθημένα με τους Έλληνες. Εκείνο το οποίο φρίττει είναι ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ των τραπεζιτών (και πάλι) ή των λεγόμενων «αγορών» με τους Γερμανούς, με φόντο τον ελληνικό λαό. Ορισμένα ΜΜΕ, που είναι γερμανικά φερέφωνα επαναλαμβάνουν συνεχώς το «σκεφτείτε την Βαϊμάρη», αλλά τι έχει να σκεφτεί κάποιος από μια παραπαίουσα Δημοκρατία πέραν από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω; Προφανώς και ενώ τα πράγματα δείχνουν πως οι αγορές πιέζουν τους Γερμανούς, στην ουσία το αντίθετο συμβαίνει, οι Γερμανοί πιέζουν τις αγορές, όσον αφορά δε την ανθρωπιστική κρίση και την κοινωνική ανισσοροπία, οι πάντες από τον Καναδά μέχρι την Αυστραλία έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των τραπεζιτών, του 1% που κλέβει, κερδοσκοπεί και «δολοφονεί» εις το όνομα της απληστίας και τι ζητάει; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ! Και διαρθρωτικά ποιο κράτος δύναται να το κάνει αυτό; Δυστυχώς η Γερμανία, με τους δικούς της όρους. Τα σοκ δεν τελειώνουν όμως σε οικονομικό επίπεδο, υπάρχει και η πολιτική πτυχή του θέματος, η οποία οδηγεί σε «εναλλακτικές Γεωπολιτικές δομές». ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ www.epikaira.gr  Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Μια έρευνα-σοκ στο παρελθόν του συγγραφέα Αλέξανδρου Μπούφεση που ίσως εξηγεί πολλά...

*Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΠΟΥΦΕΣΗ - Αναδημοσίευση από το OnAlert.gr Έκθεση ΣΟΚ με  έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν την Γεωοικονομική «σφαγή» που ετοίμαζε η Γερμανία από το 1943. Η πορεία και η πλήρης πρόβλεψη των μελλοντικών σχεδίων του νεοσύστατου 4ου Ράιχ Το 1995 η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» αναδημοσιεύει άρθρο 66 ετών, δηλαδή του 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου. Στο άρθρο, Ελβετός δημοσιογράφος ρωτάει ανώτατο αξιωματούχο της Καγκελαρίας, σχετικά με την πορεία της χώρας του μετά την ολοκληρωτική καταστροφή που υπέστη. Η ερώτηση έχει ως εξής "Και τώρα τί σκοπεύετε να κάνετε; Νικηθήκατε. Ο κόσμος σας μισεί. Δεν πρόκειται να ξεχάσει αυτά που κάνατε. Πώς θα ορθοποδήσετε ξανά ως έθνος;". Η απάντηση του ηχεί στα αυτιά μας στις μέρες μας και προκαλεί αποτροπιασμό, ανάλογο με τα ντοκιμαντέρ εκείνα τα οποία εμφανίζουν αποστεωμένους αιχμαλώτους του Άουσβιτς και του Νταχάου. "Οι λαοί ξεχνούν γρήγορα. Αυτή είναι εξάλλου και η διαφορά τους από ένα έθνος που θυμάται, όπως η ανώτερη φυλή των Γερμανών (!). Τα χρήματα που θα δοθούν για την ανοικοδόμηση της Γερμανίας θα είναι πολλά, θα έρθουν να δουλέψουν για μας και αυτοί που μέχρι τώρα πολέμησαν εναντίον μας (!). Είμαστε μια φυλή εργατική, που θα ξαναδημιουργήσει την ισχυρή, ενωμένη Γερμανία (!). Θα δείτε ότι θα γίνουμε η ισχυρότερη οικονομικά χώρα (!). Και τότε ο Γκέμπελς θα μπορέσει να σηκωθεί από τον τάφο του και να αναφωνήσει: "Και όμως νικήσαμε"!!! Επρόκειτο για κούφιες απειλές; Αποκυήματα της φαντασίας ενός Ναζί, ο οποίος δεν έλεγε να χωνέψει πως το Ράιχ είχε καταρρεύσει; Ευσεβείς πόθοι ίσως για κάποια εξωπραγματική δύναμη, η οποία θα ανέσταινε εν ευθέτω χρόνω την αυτοκρατορία για να πατήσει ξανά στα χιονισμένα μονοπάτια των Αρδεννών, στις ατέλειωτες ρωσικές στέπες και στην έρημο της Αφρικής; Τίποτα από τα παραπάνω. Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί προσωπική έρευνα του γράφοντος, βασιζόμενη σε πηγές, η αξιοπιστία των οποίων είναι μακράν αδιαμφισβήτητη. Πρόκειται για έγγραφα από την καγκελαρία, τα οποία «κυκλοφορούσαν», αλλά κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να δώσει σημασία. Πρόκειται για μέχρι πρότινος απόρρητα έγγραφα, τα οποία πρόσφατα έδωσε στην δημοσιότητα το Κρεμλίνο και περιέχουν τους διαλόγους μεταξύ Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και Χέλμουτ Κολ, πριν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και του τείχους του Βερολίνου. Πρόκειται για αναλύσεις, οι οποίες περιγράφουν την λεγόμενη Ostpolitik της Δημοκρατίας της Βόννης, προκειμένου να γίνει η επανένωση της Δυτικής με την Ανατολική Γερμανία. Παραθέτουμε αυτούσιες δηλώσεις του πρώτου Καγκελαρίου της μεταπολεμικής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ, καθώς επίσης και προσώπων, τα οποία έμελλαν να μεταναστεύσουν στις λεγόμενες «ουδέτερες χώρες» ήδη από το 1943, προκειμένου να προσδώσουν στην Γερμανία την δυναμική που έχει σήμερα. Δεν πρόκειται για θεωρίες συνωμοσίας, αλλά για πρακτικές, οι οποίες σταδιακά εφαρμόστηκαν, και οι οποίες δυστυχώς σήμερα συγκλίνουν στην διαμόρφωση μιας Οργουελιανής πραγματικότητας. Τον σχηματισμό της Ευρασίας, την ένωση της Γερμανίας με την Ρωσία, την αναδίπλωση της Αμερικής σε ρόλο περιφερειακού ηγεμόνα (στην καλύτερη περίπτωση) και στην επερχόμενη πολιτισμική (ίσως και όχι μόνον) σύγκρουση μεταξύ της Ευρασίας και της Κίνας. Υπάρχουν πράγματα, τα οποία στην πορεία θα μας προκαλέσουν έκπληξη σε τέτοιο βαθμό ώστε να μετατοπίσουμε το σημείο αναφοράς αυτού που σήμερα ονομάζουμε πραγματικότητα. Τέλος θα ανακαλύψουμε έναν οικονομικό πόλεμο, ο οποίος μαίνεται από το 1929 και εν μέσω υφέσεων και εξάρσεων διαμόρφωσε την πτώση και την άνοδο τεσσάρων αυτοκρατοριών, της Γερμανίας, της Αμερικής, της πρώην ΕΣΣΔ-σύγχρονης Ρωσίας και της Κίνας. Εκείνο, όμως που δεν θα διστάσουμε να καταδικάσουμε εν τέλει αφού παρατεθούν τα στοιχεία είναι η πτυχή εκείνη της Realpolitik που προβάλλεται όταν ηχήσουν μεσάνυχτα στον κήπο του καλού και του κακού. Αυτή η πτυχή είναι εκείνη που θέτει το συμφέρον ενός κράτους και της εθνικής του ταυτότητας υπέρτερο των άλλων. Η έρευνα χωρίζεται σε δύο τμήματα προκειμένου να καλυφθούν και οι δύο συνιστώσες της Πολιτικής Οικονομίας, στο τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά στοιχεία και σε εκείνο που παραθέτονται πολιτικά. Η ευχή του γράφοντος είναι το τμήμα στο οποίο παραθέτονται τεχνικά και δει χρηματοοικονομικά στοιχεία, να το λάβουν υπόψη τους οι οικονομολόγοι εκείνοι που έχουν ακόμα κύρος (δηλαδή εκείνοι οι οποίοι δεν έφθειραν την εικόνα τους στα τηλεοπτικά κανάλια φάσκοντας και αντιφάσκοντας), προκειμένου να διαμορφωθεί μια πολιτική χρηματοοικονομικής άμυνας, εν μέσω καταιγισμού οικονομικών πυρών. Γεωοικονομία ή Zivilmacht; Η Γερμανία χρησιμοποιεί την κρίση του 2008 για να εδραιώσει επικυριαρχία στην Ευρώπη Είναι πασίγνωστη πλέον η διαδικασία που οδήγησε step by step, στην κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008 και στην μεγαλύτερη οικονομική κρίση από το 1929. Ας τα ξαναδούμε όμως. Εν τάχει, η φούσκα των subprime στεγαστικών δανείων σκάει και αποκαλύπτεται ο κόλαφος των CDO (Collateral Debt Obligation) και των CDS (Credit Default Swaps). Οι τράπεζες επωφελούμενες από το χαλαρό έως ανύπαρκτο νομικό πλαίσιο, έπαιζαν «ping-pong» με τα τιτλοποιημένα ομόλογα των δανείων κατοικίας υψηλού ρίσκου, βάζοντας στο παιχνίδι και άλλα δάνεια όπως αυτά των πιστωτικών καρτών, των φοιτητικών και εν γένει άλλων «θαλασσοδανείων» (για να χρησιμοποιήσουμε τον «δημοφιλή» πλέον ορισμό του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου). Τα τιτλοποιημένα αυτά παράγωγα, συνδυασμένα με εξωφρενικά σύνθετα μαθηματικά και νομικά εργαλεία, πωλούνταν στην αγορά και διαχειρίζονταν από τους λεγόμενους Hedge Funders, προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν σε επενδύσεις ακόμα μεγαλύτερου πιστωτικού ρίσκου. Κάποια στιγμή η «φούσκα» σκάει, οι πολίτες δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές τους υποχρεώσεις, η αγορά γυρνάει σε αποπληθωριστικούς ρυθμούς στην αγορά κατοικίας, και οι τράπεζες βιώνουν την Νέμεση της απληστίας και του laissez-faire καπιταλισμού. Όλες οι τράπεζες; Όχι όλες! Κάποιες τράπεζες όπως η Goldman Sachs, η JP Morgan κτλ προβαίνουν σε ανοικτό εκβιασμό. «Αν δεν μας σώσετε, θα πάρουμε την οικονομία όλου του πλανήτη μαζί μας». Για τα μετα-Σοβιετικά καπιταλιστικά δεδομένα, η παρέμβαση του κράτους στη λειτουργία των επενδυτικών ιδρυμάτων θεωρείται από κακούργημα μέχρι εθνική προδοσία. Και αυτό γιατί οι Αμερικανοί, παρά την πτώση της πρώην ΕΣΣΔ το 1991, θεωρούν πως βρίσκονται ακόμη κάτω από την «Κομμουνιστική απειλή». Δεν υπήρχε όμως άλλος τρόπος, εκτός από το να παρακαμφθεί «έστω και για λίγο», η απόλυτη ελευθερία του «ανώτατου οικονομικού-πολιτικού συστήματος αξιών», το οποίο κυριάρχησε επί του «απόλυτου κακού» μόλις πριν από δύο δεκαετίες. Έτσι η κυβέρνηση Μπους πήρε την «εθνική προδοσία» ένα βήμα παραπέρα μετατρέποντάς την σε ανθρωπιστική κρίση. Ο Χανκ Πόλσον, τότε υπουργός οικονομίας των ΗΠΑ, και ως γνωστόν διατελέσας Δ/ντης της «σχολής οικονομικών εκτελεστών» της Goldman Sachs, ανοίγει τα σιλό του Αμερικανικού θησαυροφυλακίου και διασώζει τα ιδρύματα, τα οποία σήμερα αποκαλούνται…ΑΓΟΡΕΣ! Δηλαδή εν ολίγοις, έδωσε cart blanche στα οικονομικά ιδρύματα να απομυζήσουν ότι καταθέσεις είχαν κάνει οι Αμερικανοί πολίτες, οι οποίοι σήμερα ακριβώς σαν τους Έλληνες χαρακτηρίζονται «τεμπέληδες». Το θέμα όμως δεν σταματάει εκεί. Οι επενδυτές, και όχι απαραίτητα οι επαγγελματίες επενδυτές, αλλά και οι καταθέτες, ψάχνουν απεγνωσμένα νέους τρόπους επένδυσης και κατάθεσης, αυτή τη φορά βάζοντας την ασφάλεια πάνω από το ρίσκο. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια άρχισαν να κυλούν από το αμερικανικό δημόσιο προς τα παρολίγο χρεωκοπημένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, χωρίς όμως αυτά στη συνέχεια να κρατικοποιηθούν (αυτά είναι «κομμουνιστικά πράγματα») με αποτέλεσμα το αμερικανικό δημόσιο να κρατικοποιήσει τις ανυπολόγιστες ζημιές, εις βάρος πάντα των Αμερικανών φορολογουμένων. Η «επιφοίτηση» δεν έχει όρια, έτσι στη συνέχεια για να τονωθεί η οικονομία, οι Αμερικανοί «το παίζουν» Ιάπωνες, εν γνώσει τους πως το σύστημα αυτό έχει αποτύχει από το ’90 που εφαρμόστηκε, και αποδεσμεύουν τεράστια ποσά φθηνού χρήματος στις αγορές, σε μια διεργασία που λέγεται «Ποσοτική χαλάρωση» ή αλλιώς Quantitative Easing. Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, διότι οι τράπεζες στην Αμερική παρόλο που δανείζουν χρήματα στις μικρές επιχειρήσεις, εκείνες δεν εμφανίζουν ανάπτυξη διότι σύμφωνα με τα λεγόμενα του CEO της εταιρείας δημοσκοπήσεων «Gallup», Jim Clifton, το πρόβλημα έγκειται στην απώλεια εμπιστοσύνης στις συναλλαγές και όχι στο ρευστό (βλέπε συνέντευξη Jim Clifton στο Russia Today 11/04/2012 http://www.rt.com/news/gallup-polls-clifton-americans-753/) . Τα παραπάνω καταστροφικά γεγονότα πολώνουν ακόμα περισσότερο το πολιτικό κλίμα στην Αμερική, το οποίο δεδομένης της αποτυχημένης τετραετίας Obama, κινδυνεύει από τα νεοσυντηριτικά γεράκια των Ρεπουμπλικανών, του Μιτ Ρόμνει, της Σάρα Πέιλιν και εν γένει του ακροδεξιού tea party (εκεί ονομάζεται «conservative» δηλαδή δεξιό, στην Ελλάδα όμως η Χρυσή Αυγή, η οποία θεωρείται «ακροδεξιό κόμμα» δεν πιάνει ούτε κλασματικά τις ρητορικές «κορόνες» τόσο της Πέιλιν όσο και του Ρόμνει). Ας πάμε τώρα στην κρίση, όπως διαμορφώθηκε στην Ευρώπη, σε συνέχεια της Αμερικανικής της πτυχής. Εδώ χρειάζεται προσοχή, καθότι οι μελέτες δείχνουν αντιφατικές, στην πραγματικότητα όμως το σημείο αναφοράς του λεγόμενου «profitability» είναι, ήταν και θα είναι διαφορετικό στο Γερμανικό τραπεζικό σύστημα, αλλά ας δούμε πρώτα πώς δουλεύει. Το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας έχει τρεις πυλώνες. Βασίζεται στις ιδιωτικές τράπεζες, στις δημόσιες και στις λεγόμενες cooperative banks (τράπεζες συνεργασίας). Από μελέτη του ΟΟΣΑ (Hüfner 2010: The German Banking System: Lessons from the Financial Crisis, OECD Economics Department Working Papers No. 788) πληροφορούμεθα πως η πλειοψηφία των ιδρυμάτων δεν είναι κατεξοχήν profit maximizing, δηλαδή δεν αποσκοπούν στο κέρδος (πρόκειται για το 82% των ιδρυμάτων με ενεργητικό 44%). Εδώ βλέπουμε το πρώτο στοιχείο που μας κάνει εντύπωση. Γιατί δεν αποσκοπούν στο κέρδος; Στην Αμερική οι τράπεζες τα έπαιξαν όλα για όλα στον «βωμό του Μαμωνά», οι Γερμανοί πώς και σνόμπαραν την μηχανή που παράγει χρήμα, στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα; Δεύτερη έκπληξη αποτελεί το γεγονός πως οι ιδιωτικές τράπεζες αποτελούν μόλις το 1/10 των τραπεζών της Γερμανίας, με τα άλλα 9/10 να ανήκουν στο «κράτος», πιο συγκεκριμένα στις ομοσπονδιακές συνιστώσες του κράτους, για να είμαστε ακριβείς. Οι τράπεζες του δημοσίου τομέα είναι οι λεγόμενες Landesbanken , και στις Sparkassen. Οι δεύτερες φαίνεται να φέρουν το κέντρο βάρους του γερμανικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο στηρίζεται σε απίστευτα μεγάλο βαθμό στις καταθέσεις. Οι Landesbanken είναι και αυτές τράπεζες του δημοσίου, αλλά μέσω νομικών διεργασιών από το 1998 και για να πάρει το γερμανικό τραπεζικό σύστημα μια χροιά από την ελεύθερη δυτική οικονομία, οι ιδιωτικές τράπεζες κατάφεραν να αποδεσμεύσουν έως έναν βαθμό τον οικονομικό προστατευτισμό που οι Landesbanken απολάμβαναν από το κράτος. Και πάλι, όμως η Ομοσπονδία έχει εγγυηθεί πως αυτοί οι όροι θα αρθούν μέχρι το 2015. Οι Landesbanken βρέθηκαν πιο εκτεθειμένες από την οικονομική κρίση του 2008, καθότι στο ενεργητικό τους υπήρχαν τοξικά παράγωγα, τα οποία έπρεπε να «καθαριστούν» από το γερμανικό δημόσιο. Τότε άρχισαν και οι «γκρίνιες». Η βάση του Αγγλοσαξωνικού μοντέλου βασίστηκε και βασίζεται ακόμα στην απορρύθμιση, δηλαδή στην ενδυνάμωση του ιδιωτικού επενδυτικού τομέα, ενώ όπως είδαμε στο Γερμανικό οικονομικό σύστημα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Και τα δύο οικονομικά συστήματα αντικατοπτρίζουν αρχές και κοινωνικά δόγματα. Στο μεν αγγλοσαξωνικό αντικατοπτρίζεται η υπέρμετρη «ελευθερία» ενώ στο γερμανικό η λουθηρανική νοοτροπία της εργασίας, της αποταμίευσης, του χαμηλού ρίσκου και της προσκόλλησης στις παραδοσιακές ηθικές κοινωνικές αρχές. Όπως θα δούμε παρακάτω αυτή ακριβώς η διαφορά έμελλε να κρίνει και τον «Ηγεμόνα». Η έκθεση των γερμανικών τραπεζών στα παράγωγα, έδωσε την αφορμή στη Γερμανία να αρχίσει μια ρητορική, η οποία καταδικάζει αυτόν ακριβώς τον τρόπο λειτουργίας του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για τους Γερμανούς, όχι μόνον ο Ευρωπαϊκός Νότος, αλλά και ολόκληρος ο δυτικός κόσμος, είναι κατακριτέος για την στάση του απέναντι στη διαχείριση της παγκόσμιας οικονομίας. Οι Γερμανοί βρήκαν την ευκαιρία να βγάλουν απωθημένα. «Γιατί να πληρώνουμε για την κακοδιαχείριση και τους πολέμους των ΗΠΑ;», «Γιατί να πληρώνουμε για μια ΕΕ, η οποία θεσμικά είναι κομμένη και ραμμένη στα θεσμικά πρότυπα της απορρύθμισης των ΗΠΑ;». Η λουθηρανική αίσθηση της αδικίας ξέσπασε μέσω της πολιτικής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης, από την ίδια τη Γερμανία, άσχετα αν οι αριθμοί δείχνουν πως οι Γερμανοί έχασαν πολύ λίγα για να πάρουν πάρα πολλά. Δεν χρειάζεται όμως να είσαι λουθηρανός για να «αγανακτήσεις» τη σήμερον ημέρα, όχι μόνον με την πολιτική των τραπεζών, αλλά και με την πολιτική των ΗΠΑ ή τις τακτικές των ΗΠΑ στον πόλεμο και σε επίπεδο πρεσβειών, όπως διέρρευσαν από τα Wikileaks. Πώς γίνεται άραγε κάποια άτομα να ξεμπροστιάζουν τις μυστικές υπηρεσίες και να μην παθαίνουν καν «διάστρεμμα»; Τι είναι επιτέλους τα απόρρητα έγγραφα της CIA, της NSA και του STRATFOR και βγαίνουν έτσι σωρηδόν στα ΜΜΕ, λες και πρόκειται να δημοσιευθούν σε περιοδικά κίτρινου τύπου; Να τονίσουμε για όσους δεν γνωρίζουν πως δεν πρόκειται για τη ζωή της J-Lo, αλλά για διαβαθμισμένα έγγραφα από τα οποία εξαρτάται στην κυριολεξία το διπλωματικό και στρατιωτικό κύρος των Η.Π.Α, κύρος που εξαιτίας και αυτών των εγγράφων έχει φτάσει να ταυτίζεται με αυτό του περιπλανώμενου πνευματιστή. Ας συνεχίσουμε, όμως, με την παράθεση των οικονομικών μελετών και στη συνέχεια αναλύουμε τα ρεύματα τύπου Zeitgeist. Πολλοί υποστηρίζουν πως η οικονομική κρίση του ’29 έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία και προκάλεσε τον Β παγκόσμιο. Επίσης πολλά έχουν ειπωθεί γι’αυτό τον «περίφημο» πληθωρισμό της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης που έφερε στο πολιτικό προσκήνιο τον άνθρωπο που είναι υπεύθυνος για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων. Τις λεπτομέρειες όμως ούτε μας τις ανέλυσαν, ούτε και τις ψάξαμε. Ας δούμε, όμως, τι γράφει η νομικός Ellen Brown στο βιβλίο της «Web of Debt». Η Brown υποστηρίζει πως το γεγονός της χρηματοδότησης του Χίτλερ από Εβραίους τραπεζίτες αποτελεί την μισή ιστορία. Ο Χίτλερ χρηματοδοτήθηκε από τους Εβραίους τραπεζίτες, όντως, στην αρχή για μια πληθώρα λόγων, αλλά πιο πολύ για να αποτελέσει το αντίβαρο του Στάλιν, όταν ο τελευταίος ξεφορτώθηκε τον Τρότσκυ, ο οποίος υπηρετούσε αλλότρια τραπεζικά συμφέροντα. Όταν, όμως ο Χίτλερ πήρε την εξουσία ακολούθησε μια διαφορετική «ατζέντα». Τότε στη Δημοκρατία της Βαιμάρης τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας απαντούσε κανείς με αυτά που απαντά τη σήμερον ημέρα. Για να είμαστε ειλικρινείς τα ίδια φαινόμενα κερδοσκοπίας παρατηρούνται από την ημέρα που ο George Washington ίδρυσε την Fed (Federal Reserve), παρά τις εκκλήσεις του Βενιαμίν Φραγκλίνου να μην το κάνει, καθότι ανέκυπταν ζητήματα αντισυνταγματικότητας. Και είχε δίκιο, γιατί η Fed σύντομα πλημμύρισε την αγορά με χρεόγραφα οδηγώντας στην πρώτη οικονομική κρίση στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπως διαβάζουμε από τον χρηματιστηριακό αναλυτή Πάνο Παναγιώτου. Για να μην μακρηγορούμε, η κατάσταση στη Γερμανία είχε ως εξής. Η τότε Reichsbank (σημερινή Bundesbank), βρισκόμενη υπό τον έλεγχο ιδιωτών, πλημμύρισε την αγορά με μάρκα (κάτι σαν τα σημερινά χαρτιά δηλαδή που τα αποκαλούμε χρήμα), δίνοντας την ευκαιρία στους κερδοσκόπους να «σορτάρουν» το μάρκο. Ως γνωστόν το «σορτάρισμα» είναι μια χρηματοπιστωτική διαδικασία στην οποία ο κερδοσκόπος δανείζεται κάτι που δεν έχει (μάρκο π.χ) το πουλάει στην αγορά των ομολόγων και βγάζει χρήμα αγοράζοντάς το ξανά σε χαμηλότερη τιμή (μας θυμίζει κάτι αυτό;). Αυτή η διαδικασία κατέστη εφικτή γιατί η τότε ιδιωτική Reichsbank (δεν ήταν ακόμα υπό τον έλεγχο των Nazi) τύπωνε μάρκα αφειδώς και όταν η ζήτηση του μάρκου πλέον είχε φθάσει στα ύψη τότε άλλες ιδιωτικές τράπεζες άρχισαν να τυπώνουν μάρκα με τη σειρά τους. Το αποτέλεσμα; Ένα αδιαχείριστο χρέος και πληθωρισμός, ο οποίος ακουμπούσε «την στρατόσφαιρα». Για να πάρει κάποιος ένα καρβέλι ψωμί, χρειαζόταν ένα «βαγονάκι» γεμάτο λεφτά! Τότε ο Χίτλερ έκανε το αδιανόητο, το ανήκουστο, το ασυγχώρητο για τους τραπεζίτες. Κρατικοποίησε την Reichsbank και «έσφιξε τα λουριά». Πλέον νομοθετικά μόνον η τράπεζα που ανήκε στο κράτος μπορούσε να τυπώνει μάρκα και στη συνέχεια να τα δανείζει. Το πιο σημαντικό, όμως ήταν η έκδοση των λεγόμενων Treasury certificates, εγγράφων δηλαδή, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να φτιαχτούν κολοσσιαία έργα, όπως οι τεράστιοι αυτοκινητόδρομοι, αντιπλημμυρικά φράγματα και άλλες δομές υπαγόμενες στο λεγόμενο Infrastructure. Το κόστος είχε υπολογιστεί τότε σε 1 δις (μάρκα), αλλά υπό τον εξής κανόνα. «Για κάθε μάρκο που θα εκδίδεται από την τράπεζα απαιτούμε το αντίστοιχο χρηματικό ανταποδοτικό όφελος της εργασίας αξίας ενός μάρκου ή των αγαθών αξίας ενός μάρκου που παράγονται». Οι τραπεζίτες ορκίστηκαν να τον αφανίσουν μετά από αυτό και άρχισαν να σαμποτάρουν ακόμα και τις εξαγωγές της Γερμανίας, αλλά και για αυτό η κυβέρνηση είχε λύση. Το κράτος αντάλλασε αγαθά και εξοπλισμό απευθείας με τα άλλα κράτη, παρακάμπτοντας τους διατραπεζικούς μεσάζοντες (η Βενεζουέλα κρατάει αυτό το σύστημα μέχρι και σήμερα, γι αυτό ο Τσάβες στα μάτια των δυτικών είναι ο «δράκος της Αποκάλυψης»). Χαρακτηριστικό «αστείο» που έμεινε από εκείνη την εποχή ήταν ο διάλογος του Hjalmar Schacht (άνθρωπος του Rothschild, ο οποίος διετέλεσε για μια περίοδο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής τράπεζας και αντιτάχθηκε πεισματικά στις οικονομικές «καινοτομίες» που αναφέραμε πιο πάνω). Σύμφωνα με τον διάλογο, κάποιος Αμερικανός τραπεζίτης απευθυνόμενος στον Schacht είπε το εξής: « Dr Schacht πρέπει να έρθετε στην Αμερική, εκεί οι τράπεζες είναι γεμάτες χρήμα και αυτό είναι το πραγματικό banking». Η απάντηση του Schacht ήταν μνημειώδης: «Και εσείς πρέπει να έρθετε στην Γερμανία, δεν υπάρχει ίχνος χρήματος, και αυτό είναι το πραγματικό banking». Η συνέχεια είναι γνωστή, οι τραπεζίτες δεν το ανέχονται αυτό και οδηγούν την Ευρώπη σε πόλεμο, μέσω της Αγγλίας και της Αμερικής ακόμα και μέσω του μισητού τους εχθρού Στάλιν. Χαρακτηριστικό ρηθέν από τα αρχεία των Ναζί, όπως θα δούμε παρακάτω είναι το ότι «φθάσαμε πολλές φορές στη νίκη, όταν ηττηθήκαμε μπροστά στις πύλες της Μόσχας και του Στάλινγκραντ και ποιος ευθυνόταν γι’αυτό; Οι προμήθειες των Αμερικανών στον Στάλιν! Όταν σχεδόν φθάσαμε να κάνουμε τη Μεσόγειο, γερμανική λίμνη αλλά και πάλι ηττηθήκαμε, γιατί οι Αμερικανοί και οι Άγγλοι μπήκαν στη μέση. Τέλος, όταν ήμασταν σε θέση να παράγουμε τον πύραυλο “V” και οι Άγγλοι βομβάρδισαν ανηλεώς τα εργοστάσιά μας. Αυτά δεν πρόκειται να τους τα συγχωρήσουμε ΠΟΤΕ!!!» Βέβαια εδώ έρχεται και αναρωτιέται κάποιος, γιατί ο Χίτλερ να εμπλακεί σε έναν πόλεμο εισβάλλοντας στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, αλλά ο ακαδημαϊκός του πανεπιστημίου του Calgary, Chris Bellamy, στο βιβλίο του «Absolute War», φλερτάρει με το σενάριο του τι θα γινόταν αν ο Χίτλερ δεν είχε επιτεθεί. Σύμφωνα με τον Bellamy, αν ο Χίτλερ δεν εισέβαλλε στην πρώην ΕΣΣΔ, τότε κάποια στιγμή ο Στάλιν θα εισέβαλλε στην Γερμανία. Αυτό φαίνεται πιο συγκεκριμένα από τον καυγά που είχε ο Στάλιν με τους Ζούκοφ και Τιμοσένκο, όταν οι τελευταίοι του παρουσίασαν πλάνο προληπτικής επίθεσης εναντίον των γερμανικών στρατευμάτων που συγκεντρώνονταν στην Πολωνία και ο Στάλιν αφού τους έβρισε και τους απείλησε με εκτέλεση ολοκλήρωσε με το «Δεν ήρθε η ώρα ακόμα να τα βάλουμε με τον Χίτλερ». Τι κοινό, όμως, μπορεί να έχουν όλα αυτά με το σήμερα; Και πάλι η Γερμανία κατηγορείται για προβολή ισχύος σε ευρωπαϊκό χώρο, τείνει προς απομόνωση από τη διεθνή κοινότητα, λόγω των μέτρων λιτότητας που έχει επιβάλλει στον ελληνικό λαό με αποτέλεσμα να προκαλέσει ανθρωπιστική κρίση στην Αθήνα και χιλιάδες αυτοκτονίες σε Ελλάδα και Ιταλία, και εμμένει τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά στην παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας προς δημιουργία των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρωπαϊκής Γερμανίας. Όλα τα παραπάνω ισχύουν και είναι αποτρόπαια, αλλά οι Γερμανοί δεν έχουν απωθημένα με τους Έλληνες. Εκείνο το οποίο φρίττει είναι ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει μεταξύ των τραπεζιτών (και πάλι) ή των λεγόμενων «αγορών» με τους Γερμανούς, με φόντο τον ελληνικό λαό. Ορισμένα ΜΜΕ, που είναι γερμανικά φερέφωνα επαναλαμβάνουν συνεχώς το «σκεφτείτε την Βαϊμάρη», αλλά τι έχει να σκεφτεί κάποιος από μια παραπαίουσα Δημοκρατία πέραν από τα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω; Προφανώς και ενώ τα πράγματα δείχνουν πως οι αγορές πιέζουν τους Γερμανούς, στην ουσία το αντίθετο συμβαίνει, οι Γερμανοί πιέζουν τις αγορές, όσον αφορά δε την ανθρωπιστική κρίση και την κοινωνική ανισσοροπία, οι πάντες από τον Καναδά μέχρι την Αυστραλία έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των τραπεζιτών, του 1% που κλέβει, κερδοσκοπεί και «δολοφονεί» εις το όνομα της απληστίας και τι ζητάει; ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ! Και διαρθρωτικά ποιο κράτος δύναται να το κάνει αυτό; Δυστυχώς η Γερμανία, με τους δικούς της όρους. Τα σοκ δεν τελειώνουν όμως σε οικονομικό επίπεδο, υπάρχει και η πολιτική πτυχή του θέματος, η οποία οδηγεί σε «εναλλακτικές Γεωπολιτικές δομές». ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ www.epikaira.gr  Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Read more »

Γιάννενα: αναίτιες συλλήψεις μεταναστών

Την Πεμπτη 24 Μαιου, ένα συνεργειο της τεχνικής υπηρεσίας του νοσοκομείου Χατζηκώστα τοποθετησε λαμαρίνες στα παραθυρα του πρωην εγκατελλελειμένου κτιρίου που βρίσκεται δίπλα απο την Νοσηλευτική σχολή στον χώρο του παλιου Χατζηκώστα. Στο κτίριο αυτό, καθώς και σε αλλα κοντα σε αυτό, κατοικούν άνθρωποι. Η διοικηση του Νοσοκομείου τους εδωσε την εντολή αυτή ωστε το κτίριο να σφραγιστεί σταδιακά, να αποχωρήσουν οι μετανάστες απο αυτό, ειδαλλως θα το εκκενώσει η αστυνομία. Στην απόφαση αυτή εμπλεκεται και η διευθύντρια της Νοσηλευτικής Σχολής του παλιου Χατζηκώστα.
Ζούμε σε μια εποχή που όλο και περισσότεροι άνθρωποι, ντόπιοι και μετανάστες, αντιμετωπίζουν δυσκολίες επιβίωσης λόγω οικονομικών συνθηκών. Οικονομικές συνθήκες που δεν προκαλεσαν οι ιδιοι, αλλα όσοι κατέχουν την εξουσία τους οποίους προφανώς συμφερει πολιτικά, να στρεψουν όλα τα προβλήματα της ανεργίας, της εγκληματικότητας, της κρίσης, στο πιο αποκλεισμένο και υποτιμημένο κομματι της κοινωνίας, τους μετανάστες. Αυτο τον κανιβαλισμό, του να στρέφονται οι εκμεταλλευόμενοι ο ένας εναντιον του άλλου, τροφοδοτούν πολλά ΄΄φυντάνια΄΄ της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, τα οποία μπορει να εκφράζονται απο πολλές διαφορετικές μπάντες, και μπορει να είναι πολιτικοί, δημοσιογραφοι, φασίστες, που στοχευουν όμως όλοι σε ενα πράγμα: την διάχυση του ρατσισμού στην κοινωνία, την επικρατηση του φόβου, τον εκφασισμό. Δημοσιευματα τοπικών εφημερίδων έγραφαν ξαφνικα ΄΄Οι αλλοδαποι κατελαβαν την πολη μας΄΄. Στην Πατρα, μετα το γεγονός της δολοφονίας του Δ.Λαζανά ,χρυσαυγιτες επιτεθηκαν σε χώρο που εμεναν μετανάστες λες και οι τελευταιοι διέπραξαν το εγκλημα απο κοινου παραπέμποντας στις ναζιστικής εμπνευσης εφαρμογες της συλλογικής ευθύνης. Το κρατος και οι φασίστες στοχοποιούν τα ευκολα θύματα. Η υπόλοιπη κοινωνία να μην τους ακολουθήσει.

Όσο κομματια του ντόπιου πληθυσμου αλλα και των μεταναστών εξαθλιώνονται, τόσο γίνονται πιο ευαλωτα στα διαφορα κυκλωματα που το ίδιο το κρατος και οι φορεις του στελεχωνουν και οργανώνουν. Απο την μεριά μας στρεφόμαστε εναντια στην εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο, όποιας εθνικότητας κι αν είναι αυτοι που την ασκούν . Οι περισσότεροι μεταναστες αλλωστε που βρίσκονται εδω, προσπαθούν απλώς να διαφυγούν απο την χώρα, αλλα οι Διεθνείς Συνθήκες που έχει υπογραψει και το ελληνικό κρατος, δεν τους το επιτρεπουν (βλ. Δουβλίνο ΙΙ).

Η επίθεση αυτή απο μεριας κρατους και φασιστών με στόχο την περιθωριοποιηση των φτωχων αυτης της κοινωνιας εχει ως αποτελεσμα να διογκωνεται η εγκληματικοτητα και ο φοβος. Εναντιωνόμαστε στην γενικευμένη επίθεση στους μετανάστες, στις εκκενώσεις των σπιτιών που διαμένουν(που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εγκαταλλελημένα), στα πογκρόμ και στα στρατόπεδα συγκεντρωσης. Αντιπαραθέτουμε την αναπτυξη σχεσεων με τους μεταναστες, την αντιμετώπιση απο κοινού των προβληματων, την συννεννόηση και την συζήτηση μαζί τους, χτιζοντας σχεσεις αλληλεγγυης αναμεσα σε όσους βιωνουν τη φτωχεια και εναντια σε όσους την δημιουργούν. Ούτε η διοικηση του Χατζηκώστα απο τα πολυτελή της γραφεία, ούτε τα ταγματα εφόδου των μπατσων εχουν καμια δουλειά στην γειτονια μας. Το κρατος, οι μπατσοι, διαφοροι φορεις, δημοσιογραφοι και χρυσαυγίτες προσπαθουν να σπειρουν τον ρατσισμο και τον φόβο. Η ΄΄σπορα΄΄ αυτη δεν πρεπει να πιασει στην γειτονιά μας και πουθενά! Γιατι οι γειτονιές δεν ειναι κτίρια και δρόμοι, είναι ανθρωπινες /κοινωνικές σχεσεις, οι οποίες πρεπει να ποτιστούν απο τωρα με αλληλεγγυη. Η αλληλεγγυγη μεταξύ ντόπιων και μεταναστων, είναι το φραγμα εναντια στον εκφασισμο της κοινωνίας.
ergasiakodeltio.wordpress.com 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Την Πεμπτη 24 Μαιου, ένα συνεργειο της τεχνικής υπηρεσίας του νοσοκομείου Χατζηκώστα τοποθετησε λαμαρίνες στα παραθυρα του πρωην εγκατελλελειμένου κτιρίου που βρίσκεται δίπλα απο την Νοσηλευτική σχολή στον χώρο του παλιου Χατζηκώστα. Στο κτίριο αυτό, καθώς και σε αλλα κοντα σε αυτό, κατοικούν άνθρωποι. Η διοικηση του Νοσοκομείου τους εδωσε την εντολή αυτή ωστε το κτίριο να σφραγιστεί σταδιακά, να αποχωρήσουν οι μετανάστες απο αυτό, ειδαλλως θα το εκκενώσει η αστυνομία. Στην απόφαση αυτή εμπλεκεται και η διευθύντρια της Νοσηλευτικής Σχολής του παλιου Χατζηκώστα.
Ζούμε σε μια εποχή που όλο και περισσότεροι άνθρωποι, ντόπιοι και μετανάστες, αντιμετωπίζουν δυσκολίες επιβίωσης λόγω οικονομικών συνθηκών. Οικονομικές συνθήκες που δεν προκαλεσαν οι ιδιοι, αλλα όσοι κατέχουν την εξουσία τους οποίους προφανώς συμφερει πολιτικά, να στρεψουν όλα τα προβλήματα της ανεργίας, της εγκληματικότητας, της κρίσης, στο πιο αποκλεισμένο και υποτιμημένο κομματι της κοινωνίας, τους μετανάστες. Αυτο τον κανιβαλισμό, του να στρέφονται οι εκμεταλλευόμενοι ο ένας εναντιον του άλλου, τροφοδοτούν πολλά ΄΄φυντάνια΄΄ της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, τα οποία μπορει να εκφράζονται απο πολλές διαφορετικές μπάντες, και μπορει να είναι πολιτικοί, δημοσιογραφοι, φασίστες, που στοχευουν όμως όλοι σε ενα πράγμα: την διάχυση του ρατσισμού στην κοινωνία, την επικρατηση του φόβου, τον εκφασισμό. Δημοσιευματα τοπικών εφημερίδων έγραφαν ξαφνικα ΄΄Οι αλλοδαποι κατελαβαν την πολη μας΄΄. Στην Πατρα, μετα το γεγονός της δολοφονίας του Δ.Λαζανά ,χρυσαυγιτες επιτεθηκαν σε χώρο που εμεναν μετανάστες λες και οι τελευταιοι διέπραξαν το εγκλημα απο κοινου παραπέμποντας στις ναζιστικής εμπνευσης εφαρμογες της συλλογικής ευθύνης. Το κρατος και οι φασίστες στοχοποιούν τα ευκολα θύματα. Η υπόλοιπη κοινωνία να μην τους ακολουθήσει.

Όσο κομματια του ντόπιου πληθυσμου αλλα και των μεταναστών εξαθλιώνονται, τόσο γίνονται πιο ευαλωτα στα διαφορα κυκλωματα που το ίδιο το κρατος και οι φορεις του στελεχωνουν και οργανώνουν. Απο την μεριά μας στρεφόμαστε εναντια στην εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο, όποιας εθνικότητας κι αν είναι αυτοι που την ασκούν . Οι περισσότεροι μεταναστες αλλωστε που βρίσκονται εδω, προσπαθούν απλώς να διαφυγούν απο την χώρα, αλλα οι Διεθνείς Συνθήκες που έχει υπογραψει και το ελληνικό κρατος, δεν τους το επιτρεπουν (βλ. Δουβλίνο ΙΙ).

Η επίθεση αυτή απο μεριας κρατους και φασιστών με στόχο την περιθωριοποιηση των φτωχων αυτης της κοινωνιας εχει ως αποτελεσμα να διογκωνεται η εγκληματικοτητα και ο φοβος. Εναντιωνόμαστε στην γενικευμένη επίθεση στους μετανάστες, στις εκκενώσεις των σπιτιών που διαμένουν(που στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εγκαταλλελημένα), στα πογκρόμ και στα στρατόπεδα συγκεντρωσης. Αντιπαραθέτουμε την αναπτυξη σχεσεων με τους μεταναστες, την αντιμετώπιση απο κοινού των προβληματων, την συννεννόηση και την συζήτηση μαζί τους, χτιζοντας σχεσεις αλληλεγγυης αναμεσα σε όσους βιωνουν τη φτωχεια και εναντια σε όσους την δημιουργούν. Ούτε η διοικηση του Χατζηκώστα απο τα πολυτελή της γραφεία, ούτε τα ταγματα εφόδου των μπατσων εχουν καμια δουλειά στην γειτονια μας. Το κρατος, οι μπατσοι, διαφοροι φορεις, δημοσιογραφοι και χρυσαυγίτες προσπαθουν να σπειρουν τον ρατσισμο και τον φόβο. Η ΄΄σπορα΄΄ αυτη δεν πρεπει να πιασει στην γειτονιά μας και πουθενά! Γιατι οι γειτονιές δεν ειναι κτίρια και δρόμοι, είναι ανθρωπινες /κοινωνικές σχεσεις, οι οποίες πρεπει να ποτιστούν απο τωρα με αλληλεγγυη. Η αλληλεγγυγη μεταξύ ντόπιων και μεταναστων, είναι το φραγμα εναντια στον εκφασισμο της κοινωνίας.
ergasiakodeltio.wordpress.com 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Read more »

ΣΟΚ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ «ΝΙΚΟΥ» ΣΤΟΝ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟ.«Αγαπητέ Ακη», για να σε βγάλω λάδι θέλω 270.000 ευρώ καθαρά

Μια επιστολή που βρέθηκε  στο προσωπικό αρχείο του Ακη Τσοχατζόπουλου δείχνει τον τρόπο που δρούσαν και εξακολουθούν να δρουν πολλοί «δημοσιογράφοι». Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο… δημοσιογράφος «Νίκος» ζητούσε μόνο για την δική του αμοιβή του 15.000 ευρώ το μήνα για «18μηνη συνεργασία», σύνολο δηλαδή 270.000 ευρώ! Για την υπόλοιπη «ομάδα εργασίας» είχε προβλεφθεί άλλο κονδύλι και είχε υπάρξει συνολική πρόταση για την επικοινωνιακή υποστήριξη του Τσοχατζόπουλου και τον εξωραϊσμό του προφίλ του στην κοινή γνώμη με τη διενέργεια σφυγμομετρήσεων και κατευθυνόμενο θέμα τις «σκευωρίες κατά πολιτικών από συγκεκριμένα συμφέροντα». Επίσης είχε προβλεφθεί και ποσό που θα έπρεπε να διατεθεί για «τη διαχείριση κρίσεων»!

Διαβάστε τι αναφέρει η ΕΠΙΣΤΟΛΗ:

«Αγαπητέ Άκη,

Σε συνέχεια της χθεσινής μας συζήτησης, σε ό, τι αφορά τον τομέα της επικοινωνιακής σου υποστήριξης, η πρώτη πρόταση-προσχέδιο σου έχει ήδη κατατεθεί. Όπως σου είπα και χθες, στη συζήτηση που είχαμε, στην πρόταση αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται η δική μου αμοιβή και του συνεργάτη μου.

Το χρονικό πλαίσιο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μας, δηλαδή η αποκατάστασή σου, θεωρούμε ότι είναι 18 μήνες, βάσει ιδιωτικού συμφωνητικού, το οποίο θα υπογράψουμε με φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο εσύ θα μας υποδείξεις.

Από την ομάδα εργασίας μόνον εγώ θα έρχομαι σε επαφή μαζί σου, οποτεδήποτε χρειάζεται, και μαζί θα αποφασίζουμε τα βήματα-ενέργειες που θα πρέπει να ακολουθήσουμε. Γνωρίζεις κι εσύ, όπως κι εμείς, ότι το συγκεκριμένο έργο-αποστολή έχει ιδιαίτερες δυσκολίες. Παρόλα αυτά και με βάση την εμπειρία που έχουμε, είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε θετικό αποτέλεσμα.

Η μηνιαία αμοιβή μας (εμένα και του συνεργάτη μου) θα ανέρχεται..
στο ποσό των 15.000 ευρώ ανά μήνα καθαρά για το οποίο θα εκδίδουμε και ανάλογα παραστατικά.

Ήτοι, για 18μηνη συνεργασία: 15.000 ευρώ / μήνα x 18 μήνες = 270.000 ευρώ.

Με την υπογραφή του ιδιωτικού συμφωνητικού και την έναρξη της συνεργασίας μας, θα πρέπει να μας καταβληθεί το 30% του συνόλου ως προκαταβολή. Επίσης θα πρέπει να μας ενημερώσεις για το ποσό το οποίο προτίθεσαι να μας διαθέσεις σχετικά με τη διαχείριση κρίσεων για το ανωτέρω χρονικό διάστημα.

Φιλικά,

Νίκος»

 Διαβάστε και το ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

 Σύμφωνα με το προσχέδιο του «Νίκου», για την επικοινωνιακή υποστήριξη του Ακη Τσοχατζόπουλου προτείνονταν τα εξής:

-Τακτική παραπολιτική παρουσία στα έντυπα:

«Αδέσμευτος Τύπος», «ΑΞΙΑ», «Το Ποντίκι», «Βραδινή», «Λόγος», «Παρασκευή+13», «Καρφί», «Παρασκήνιο», «Παρών», «Εξπρές», «Ναυτεμπορική», «Δημοκρατία», «Ελεύθερος Τύπος»

(Γίνεται λόγος για ένα παραπολιτικό σχόλιο ανά 20ήμερο)

-Συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή», όποτε υπάρξει σχετικό αίτημα (θετική παρουσία).

-Ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρουσίας σε σειρά ενημερωτικών sites - blogs από δύο φοιτητές πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, οι οποίοι θα προωθούν συγκεκριμένες θέσεις τόσο στα συγκεκριμένα sites-blogs όσο και στα social media. Προτείνονται οι ιστοσελίδες:

Press-gr.blogspot.com citypress.gr.blogspot.com
tro-ma-ktiko.blogspot.com zoomnews.gr

tsiliadoros.blogspot.com kripsinos.blogspot.com

taxalia.blospot.com (το πρώτο στη Θεσσαλονίκη), newsbomb.gr newscode.gr voria.gr (το δεύτερο στη Θεσσαλονίκη) i-reporter.blogspot.com, Greece-salonica.blogspot.com

 Προτείνονται επίσης, (σύμφωνα με το προσχέδιο πρότασης του «Νίκου»):

-60 δίκτυα στα social media, (facebook, twitter, κλπ),

-Δύο κεντρικά παραπολιτικά στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» μέχρι την 30ή Μαΐου

-Ένα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία» σχετικά με την κατάρρευση της σκευωρίας κατά Α.Τ.

-Ένα άρθρο στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» σχετικά με την εξέλιξη του θέματος του Α.Τ. μετά τον θόρυβο που προεκλήθη (προτεινόμενη περίοδος 2011)

-Δημοσκόπηση της εταιρείας Alco (εναλλακτικά της εταιρείας Rass). Στο πλαίσιο ευρύτερης δημοσκόπησης με συγκεκριμένο ερώτημα για «τα πολιτικά παιχνίδια και τις σκευωρίες κατά πολιτικών από συγκεκριμένα συμφέροντα». (Προτεινόμενη περίοδος Μάιος-Ιούνιος 2011).

-Συνεχής θετική αρθρογραφία στη «Free Bess» (εφημερίδα Θεσσαλονίκης «Καρφίτσα»).

Το «Πλάνο πολιτικής παρέμβασης» για να αντιστρέψει το κλίμα η «ομάδα του Νίκου» συνοψιζόταν στο εξής:

 «Ο θόρυβος κατά Α.Τ. προκλήθηκε από συγκεκριμένα συμφέροντα, προκειμένου να εμφανιστούν πρόσωπα της σημερινής ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ως εκείνα τα πρόσωπα, που έκοψαν τον ομφάλιο λώρο με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Η δικαστική διερεύνηση δεν απέδωσε κάτι, μέχρι σήμερα».

Τέλος υπάρχει και οικονομική πρόταση όπου: «Προτείνεται οικονομική συνεργασία 7.000 ευρώ / μήνα κατόπιν συμφωνητικού (δεν περιλαμβάνονται οι δύο δημοσκοπήσεις αξίας 8.000 ευρώ και οι δύο)

Πηγή : zoornalistas.blogspot.com

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

 

Μια επιστολή που βρέθηκε  στο προσωπικό αρχείο του Ακη Τσοχατζόπουλου δείχνει τον τρόπο που δρούσαν και εξακολουθούν να δρουν πολλοί «δημοσιογράφοι». Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο… δημοσιογράφος «Νίκος» ζητούσε μόνο για την δική του αμοιβή του 15.000 ευρώ το μήνα για «18μηνη συνεργασία», σύνολο δηλαδή 270.000 ευρώ! Για την υπόλοιπη «ομάδα εργασίας» είχε προβλεφθεί άλλο κονδύλι και είχε υπάρξει συνολική πρόταση για την επικοινωνιακή υποστήριξη του Τσοχατζόπουλου και τον εξωραϊσμό του προφίλ του στην κοινή γνώμη με τη διενέργεια σφυγμομετρήσεων και κατευθυνόμενο θέμα τις «σκευωρίες κατά πολιτικών από συγκεκριμένα συμφέροντα». Επίσης είχε προβλεφθεί και ποσό που θα έπρεπε να διατεθεί για «τη διαχείριση κρίσεων»!

Διαβάστε τι αναφέρει η ΕΠΙΣΤΟΛΗ:

«Αγαπητέ Άκη,

Σε συνέχεια της χθεσινής μας συζήτησης, σε ό, τι αφορά τον τομέα της επικοινωνιακής σου υποστήριξης, η πρώτη πρόταση-προσχέδιο σου έχει ήδη κατατεθεί. Όπως σου είπα και χθες, στη συζήτηση που είχαμε, στην πρόταση αυτή δεν συμπεριλαμβάνεται η δική μου αμοιβή και του συνεργάτη μου.

Το χρονικό πλαίσιο προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος μας, δηλαδή η αποκατάστασή σου, θεωρούμε ότι είναι 18 μήνες, βάσει ιδιωτικού συμφωνητικού, το οποίο θα υπογράψουμε με φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο εσύ θα μας υποδείξεις.

Από την ομάδα εργασίας μόνον εγώ θα έρχομαι σε επαφή μαζί σου, οποτεδήποτε χρειάζεται, και μαζί θα αποφασίζουμε τα βήματα-ενέργειες που θα πρέπει να ακολουθήσουμε. Γνωρίζεις κι εσύ, όπως κι εμείς, ότι το συγκεκριμένο έργο-αποστολή έχει ιδιαίτερες δυσκολίες. Παρόλα αυτά και με βάση την εμπειρία που έχουμε, είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε θετικό αποτέλεσμα.

Η μηνιαία αμοιβή μας (εμένα και του συνεργάτη μου) θα ανέρχεται..
στο ποσό των 15.000 ευρώ ανά μήνα καθαρά για το οποίο θα εκδίδουμε και ανάλογα παραστατικά.

Ήτοι, για 18μηνη συνεργασία: 15.000 ευρώ / μήνα x 18 μήνες = 270.000 ευρώ.

Με την υπογραφή του ιδιωτικού συμφωνητικού και την έναρξη της συνεργασίας μας, θα πρέπει να μας καταβληθεί το 30% του συνόλου ως προκαταβολή. Επίσης θα πρέπει να μας ενημερώσεις για το ποσό το οποίο προτίθεσαι να μας διαθέσεις σχετικά με τη διαχείριση κρίσεων για το ανωτέρω χρονικό διάστημα.

Φιλικά,

Νίκος»

 Διαβάστε και το ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΤΑΣΗΣ

 Σύμφωνα με το προσχέδιο του «Νίκου», για την επικοινωνιακή υποστήριξη του Ακη Τσοχατζόπουλου προτείνονταν τα εξής:

-Τακτική παραπολιτική παρουσία στα έντυπα:

«Αδέσμευτος Τύπος», «ΑΞΙΑ», «Το Ποντίκι», «Βραδινή», «Λόγος», «Παρασκευή+13», «Καρφί», «Παρασκήνιο», «Παρών», «Εξπρές», «Ναυτεμπορική», «Δημοκρατία», «Ελεύθερος Τύπος»

(Γίνεται λόγος για ένα παραπολιτικό σχόλιο ανά 20ήμερο)

-Συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή», όποτε υπάρξει σχετικό αίτημα (θετική παρουσία).

-Ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρουσίας σε σειρά ενημερωτικών sites - blogs από δύο φοιτητές πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, οι οποίοι θα προωθούν συγκεκριμένες θέσεις τόσο στα συγκεκριμένα sites-blogs όσο και στα social media. Προτείνονται οι ιστοσελίδες:

Press-gr.blogspot.com citypress.gr.blogspot.com
tro-ma-ktiko.blogspot.com zoomnews.gr

tsiliadoros.blogspot.com kripsinos.blogspot.com

taxalia.blospot.com (το πρώτο στη Θεσσαλονίκη), newsbomb.gr newscode.gr voria.gr (το δεύτερο στη Θεσσαλονίκη) i-reporter.blogspot.com, Greece-salonica.blogspot.com

 Προτείνονται επίσης, (σύμφωνα με το προσχέδιο πρότασης του «Νίκου»):

-60 δίκτυα στα social media, (facebook, twitter, κλπ),

-Δύο κεντρικά παραπολιτικά στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» μέχρι την 30ή Μαΐου

-Ένα πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Δημοκρατία» σχετικά με την κατάρρευση της σκευωρίας κατά Α.Τ.

-Ένα άρθρο στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» σχετικά με την εξέλιξη του θέματος του Α.Τ. μετά τον θόρυβο που προεκλήθη (προτεινόμενη περίοδος 2011)

-Δημοσκόπηση της εταιρείας Alco (εναλλακτικά της εταιρείας Rass). Στο πλαίσιο ευρύτερης δημοσκόπησης με συγκεκριμένο ερώτημα για «τα πολιτικά παιχνίδια και τις σκευωρίες κατά πολιτικών από συγκεκριμένα συμφέροντα». (Προτεινόμενη περίοδος Μάιος-Ιούνιος 2011).

-Συνεχής θετική αρθρογραφία στη «Free Bess» (εφημερίδα Θεσσαλονίκης «Καρφίτσα»).

Το «Πλάνο πολιτικής παρέμβασης» για να αντιστρέψει το κλίμα η «ομάδα του Νίκου» συνοψιζόταν στο εξής:

 «Ο θόρυβος κατά Α.Τ. προκλήθηκε από συγκεκριμένα συμφέροντα, προκειμένου να εμφανιστούν πρόσωπα της σημερινής ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, ως εκείνα τα πρόσωπα, που έκοψαν τον ομφάλιο λώρο με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Η δικαστική διερεύνηση δεν απέδωσε κάτι, μέχρι σήμερα».

Τέλος υπάρχει και οικονομική πρόταση όπου: «Προτείνεται οικονομική συνεργασία 7.000 ευρώ / μήνα κατόπιν συμφωνητικού (δεν περιλαμβάνονται οι δύο δημοσκοπήσεις αξίας 8.000 ευρώ και οι δύο)

Πηγή : zoornalistas.blogspot.com

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

 

Read more »

Ρωσία : Χάος αν φύγει η Ελλάδα από το ευρώ

Αντιμέτωπος με την πιθανότητα πολιτικής αστάθειας θα βρεθεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην περίπτωση που η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη, γεγονός που θα προκαλέσει μεγαλύτερη ύφεση και θα «βυθίσει» τις τιμές του πετρελαίου, σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών της Μόσχας, που επικαλείται το Bloomberg.
Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του Κέντρου, Μικαϊλ Ντμιτρίεβ σε συνέντευξή του εκτίμησε ότι, η πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ ξεπερνάει το 50%.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε σήμερα, η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης διεθνώς, θα αυξήσει τον κίνδυνο πολιτικής αστάθειας για τον Ρώσο Πρόεδρο. «Αν η σημερινή τάση συνεχιστεί, τότε θα δούμε κλιμάκωση της πολιτικής δυσαρέσκειας στο πρόσωπο του Πούτιν από την μια και οικονομικής κρίσης από την άλλη», ανέφερε ο Ντμιτρίεβ. Και πρόσθεσε ότι, αυτά μπορούν να οδηγήσουν στην απώλεια ελέγχου από τον Πούτιν και ενδεχομένως σε έναν χαοτικό πολιτικό μετασχηματισμό.
www.prionokordela.gr 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Αντιμέτωπος με την πιθανότητα πολιτικής αστάθειας θα βρεθεί ο Βλαντιμίρ Πούτιν στην περίπτωση που η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη, γεγονός που θα προκαλέσει μεγαλύτερη ύφεση και θα «βυθίσει» τις τιμές του πετρελαίου, σύμφωνα με το Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών της Μόσχας, που επικαλείται το Bloomberg.
Συγκεκριμένα, ο επικεφαλής του Κέντρου, Μικαϊλ Ντμιτρίεβ σε συνέντευξή του εκτίμησε ότι, η πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ ξεπερνάει το 50%.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε σήμερα, η επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης διεθνώς, θα αυξήσει τον κίνδυνο πολιτικής αστάθειας για τον Ρώσο Πρόεδρο. «Αν η σημερινή τάση συνεχιστεί, τότε θα δούμε κλιμάκωση της πολιτικής δυσαρέσκειας στο πρόσωπο του Πούτιν από την μια και οικονομικής κρίσης από την άλλη», ανέφερε ο Ντμιτρίεβ. Και πρόσθεσε ότι, αυτά μπορούν να οδηγήσουν στην απώλεια ελέγχου από τον Πούτιν και ενδεχομένως σε έναν χαοτικό πολιτικό μετασχηματισμό.
www.prionokordela.gr 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Read more »

Δημοσκόπηση Public Issue: Πρωτιά για τον ΣΥΡΙΖΑ με 30%, ΝΔ 26%, ΠΑΣΟΚ 15%

Πρώτος με το εντυπωσιακό ποσοστό του 30% είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με μία νέα δημοσκόπηση που δημοσιεύει η  Public Issue, ενώ στην δεύτερη θέση βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία με 26%. Στην τρίτη θέση παραμένει το ΠΑΣΟΚ με 15%.
Στην νέα αυτή δημοσκόπηση, η Βουλή παραμένει επτακομματική. Στην τρίτη θέση παραμένει το ΠΑΣΟΚ με 15% το οποίο έχει ωστόσο σημειώσει αύξηση στα ποσοστά του. Μεγάλες είναι και οι απώλειες του ΚΚΕ το οποίο βρίσκεται στην έκτη θέση με 5%, το οποίο βλέπει τους ψηφοφόρους του να το εγκαταλείπουν για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα ποσοστά των κομμάτων έχουν ως εξής:

• ΣΥΡΙΖΑ: 30%

• Νέα Δημοκρατία: 26%

• ΠΑΣΟΚ: 15%

• Δημοκρατική Αριστερά: 7%

• Ανεξάρτητοι Έλληνες: 7%

• ΚΚΕ: 5%

• Χρυσή Αυγή: 4,5%    
•  www.iefimerida.gr

• Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

   

Πρώτος με το εντυπωσιακό ποσοστό του 30% είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με μία νέα δημοσκόπηση που δημοσιεύει η  Public Issue, ενώ στην δεύτερη θέση βρίσκεται η Νέα Δημοκρατία με 26%. Στην τρίτη θέση παραμένει το ΠΑΣΟΚ με 15%.
Στην νέα αυτή δημοσκόπηση, η Βουλή παραμένει επτακομματική. Στην τρίτη θέση παραμένει το ΠΑΣΟΚ με 15% το οποίο έχει ωστόσο σημειώσει αύξηση στα ποσοστά του. Μεγάλες είναι και οι απώλειες του ΚΚΕ το οποίο βρίσκεται στην έκτη θέση με 5%, το οποίο βλέπει τους ψηφοφόρους του να το εγκαταλείπουν για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Τα ποσοστά των κομμάτων έχουν ως εξής:

• ΣΥΡΙΖΑ: 30%

• Νέα Δημοκρατία: 26%

• ΠΑΣΟΚ: 15%

• Δημοκρατική Αριστερά: 7%

• Ανεξάρτητοι Έλληνες: 7%

• ΚΚΕ: 5%

• Χρυσή Αυγή: 4,5%    
•  www.iefimerida.gr

• Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

   

Read more »

Πρωτοφανής εκλογική παρέμβαση της Eurobank ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ

Η διοίκηση της τράπεζας απειλεί τους υπαλλήλους της ότι, αν ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, θα χάσουν τις δουλειές τους και ταυτόχρονα τους καλεί να ενημερώνουν τους καταθέτες τους ότι τα χρήματά τους κινδυνεύουν σε περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης της Αριστεράς.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:

Ακραία, πρωτοφανής και παράνομη παρέμβαση της Διοίκησης της EUROBANK στις εκλογές, εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

Με οργανωμένες συναντήσεις στελεχών της Τράπεζας, μεταφέρεται η άμεση απειλή στους εργαζόμενους ότι, αν ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, θα κλείσει η τράπεζα και θα χάσουν τη δουλειά τους.

Τους καλούν, δε, να ενημερώνουν τους πελάτες για τον κίνδυνο να χαθούν οι καταθέσεις τους από την εφαρμογή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, αν τον ψηφίσουν και σχηματισθεί Κυβέρνηση της Αριστεράς.

Δεν πρόκειται για ζήτημα πολιτικής διαφοράς, πρόκειται για πρωτοφανή και ποινικά κολάσιμη ενέργεια της διοίκησης της τράπεζας ή οποία τροφοτοδεί κλίμα πανικού και καταστροφολογίας σε ένα τόσο ευαίσθητο τομέα, όπως είναι αυτός των τραπεζών, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ καλεί άμεσα τους αρμόδιους υπηρεσιακούς υπουργούς να παρέμβουν, ώστε να εξασφαλισθεί η ελεύθερη βούληση των πολιτών.

Καλεί επίσης, τον εισαγγελέα να παρέμβει άμεσα.

Οι εργαζόμενοι και ο Ελληνικός λαός δεν θα επιτρέψουν στους τραπεζίτες, που όλη την προηγούμενη περίοδο κερδοσκόπησαν εις βάρος τους, αξιοποιώντας τα δικά τους χρήματα, να κερδοσκοπήσουν και τώρα πολιτικά, για να διασφαλίσουν τα προνόμιά τους.  

www.left.gr 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

 

Η διοίκηση της τράπεζας απειλεί τους υπαλλήλους της ότι, αν ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ, θα χάσουν τις δουλειές τους και ταυτόχρονα τους καλεί να ενημερώνουν τους καταθέτες τους ότι τα χρήματά τους κινδυνεύουν σε περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης της Αριστεράς.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ:

Ακραία, πρωτοφανής και παράνομη παρέμβαση της Διοίκησης της EUROBANK στις εκλογές, εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ

Με οργανωμένες συναντήσεις στελεχών της Τράπεζας, μεταφέρεται η άμεση απειλή στους εργαζόμενους ότι, αν ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, θα κλείσει η τράπεζα και θα χάσουν τη δουλειά τους.

Τους καλούν, δε, να ενημερώνουν τους πελάτες για τον κίνδυνο να χαθούν οι καταθέσεις τους από την εφαρμογή της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, αν τον ψηφίσουν και σχηματισθεί Κυβέρνηση της Αριστεράς.

Δεν πρόκειται για ζήτημα πολιτικής διαφοράς, πρόκειται για πρωτοφανή και ποινικά κολάσιμη ενέργεια της διοίκησης της τράπεζας ή οποία τροφοτοδεί κλίμα πανικού και καταστροφολογίας σε ένα τόσο ευαίσθητο τομέα, όπως είναι αυτός των τραπεζών, με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ καλεί άμεσα τους αρμόδιους υπηρεσιακούς υπουργούς να παρέμβουν, ώστε να εξασφαλισθεί η ελεύθερη βούληση των πολιτών.

Καλεί επίσης, τον εισαγγελέα να παρέμβει άμεσα.

Οι εργαζόμενοι και ο Ελληνικός λαός δεν θα επιτρέψουν στους τραπεζίτες, που όλη την προηγούμενη περίοδο κερδοσκόπησαν εις βάρος τους, αξιοποιώντας τα δικά τους χρήματα, να κερδοσκοπήσουν και τώρα πολιτικά, για να διασφαλίσουν τα προνόμιά τους.  

www.left.gr 

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

 

Read more »

Spiegel online: «Η Μέρκελ είναι απομονωμένη, εντός και εκτός Γερμανίας» Αιτία τα αυστηρά μέτρα λιτότητας

Ολο και περισσότερο απομονωμένη είναι η Ανγκελα Μέρκελ στην Ευρώπη λόγω των αυστηρών πολιτικών λιτότητας, σύμφωνα με το «Spiegel online», ενώ και εντός της Γερμανίας υφίσταται πλέον σφοδρή κριτική. Αναλυτές την προειδοποιούν ότι η σκληρότητά της μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και την κάνει αντιπαθητική στους ψηφοφόρους.

Συνήθως η καγκελάριος ευχαριστιόταν να ταξιδεύει στο εξωτερικό όπου έλαμπε ως «Μις Κόσμος» ή «Μις Ευρώπη» αναφέρει η ηλεκτρονική σελίδα του γερμανικού περιοδικού. Σήμερα όμως βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο να απομονωθεί ακόμη περισσότερο στην Ευρώπη όπου ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ αναζητά συμμάχους για να πάψει να αντιμετωπίζεται η κρίση με λιτότητα και να εκδοθούν ευρωομόλογα _ «και οι προσπάθειές του δεν απέβησαν άκαρπες», γράφει το «Spiegel» στην ιστοσελίδα του.

«Όλα αυτά θα ήταν πιο εύπεπτα για τη Μέρκελ αν τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα για εκείνη στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο και αν μπορούσε να βασιστεί στην σταθερότητα του κυβερνητικού συνασπισμού της. Όμως το εσωτερικό μέτωπο για τη Μέρκελ είναι κάθε άλλο παρά ήσυχο», συνεχίζει η ιστοσελίδα. Η απόφαση της καγκελάριου να απολύσει τον υπουργό Περιβάλλοντος Νόρμπερτ Ρέτγκεν προκάλεσε τριγμούς εντός του κυβερνητικού συνασπισμού. «Αυτή τη φορά όμως δεν αφορούν διαφορές στην πολιτική. Αυτή τη φορά αφορούν την ίδια την καγκελάριο _ το ηγετικό της στυλ και τον χαρακτήρα της».

«Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Μέρκελ έχει χάσει το τριπλό Α της, τουλάχιστον όσον αφορά την δημοτικότητά της. Σε μακροχρόνιο επίπεδο, δεν θα μπορέσει να διατηρήσει την άκαμπτη θέση της εναντίον των ευρωπαίων εταίρων της όσον αφορά τις πολιτικές λιτότητας. Την ίδια στιγμή, οι επιπτώσεις από την απόφασή της να απολύσει τον Ρέτγκεν είναι ανυπολόγιστες».

Το περιοδικό θεωρεί ότι το θέμα Ρέτγκεν, ο οποίος ήταν προστατευόμενος της καγκελάριου, μπορεί να αποδειχθεί «κατάρα» για τη Μέρκελ διότι, σύμφωνα με τους υπεύθυνους στρατηγικής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), η εκστρατεία για τις εκλογές του 2013 θα επικεντρωθεί ολοκληρωτικά στο πρόσωπο της καγκελάριου. «Σήμερα όμως αυτή φαντάζει σκληρή και ψυχρή».

Προς το παρόν ο Ρέτγκεν, που έχει βλέψεις για την καγκελαρία, δεν φαίνεται να επιθυμεί να κάνει μεγάλη φασαρία για την απόλυσή του. Το «Spiegel» όμως εκτιμά ότι της το «φυλάει» και ήδη υψηλόβαθμα στελέχη του CDU, όπως ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών στη Βουλή Φόλκερ Κάουντερ διαμηνύουν δεξιά-αριστερά ότι «οποιοσδήποτε σ' αυτό το κόμμα έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του. Πρέπει να βάζουμε την χώρα και τον λαό πρώτους, ύστερα το κόμμα και τελευταίο τον εαυτό μας».

Γερμανοί δημοσκόποι παραλληλίζουν τις σχέσεις μεταξύ της καγκελάριου και των υπουργών της με την εικόνα μιας επιχείρησης: ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται στους υπαλλήλους της είναι σημαντικός _ τουλάχιστον όσον αφορά την εμπιστοσύνη που εμπνέει στον κόσμο. «Το ίδιο ισχύει για τα κόμματα».

tovima.gr

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Ολο και περισσότερο απομονωμένη είναι η Ανγκελα Μέρκελ στην Ευρώπη λόγω των αυστηρών πολιτικών λιτότητας, σύμφωνα με το «Spiegel online», ενώ και εντός της Γερμανίας υφίσταται πλέον σφοδρή κριτική. Αναλυτές την προειδοποιούν ότι η σκληρότητά της μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και την κάνει αντιπαθητική στους ψηφοφόρους.

Συνήθως η καγκελάριος ευχαριστιόταν να ταξιδεύει στο εξωτερικό όπου έλαμπε ως «Μις Κόσμος» ή «Μις Ευρώπη» αναφέρει η ηλεκτρονική σελίδα του γερμανικού περιοδικού. Σήμερα όμως βρίσκεται μπροστά στο ενδεχόμενο να απομονωθεί ακόμη περισσότερο στην Ευρώπη όπου ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ αναζητά συμμάχους για να πάψει να αντιμετωπίζεται η κρίση με λιτότητα και να εκδοθούν ευρωομόλογα _ «και οι προσπάθειές του δεν απέβησαν άκαρπες», γράφει το «Spiegel» στην ιστοσελίδα του.

«Όλα αυτά θα ήταν πιο εύπεπτα για τη Μέρκελ αν τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα για εκείνη στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο και αν μπορούσε να βασιστεί στην σταθερότητα του κυβερνητικού συνασπισμού της. Όμως το εσωτερικό μέτωπο για τη Μέρκελ είναι κάθε άλλο παρά ήσυχο», συνεχίζει η ιστοσελίδα. Η απόφαση της καγκελάριου να απολύσει τον υπουργό Περιβάλλοντος Νόρμπερτ Ρέτγκεν προκάλεσε τριγμούς εντός του κυβερνητικού συνασπισμού. «Αυτή τη φορά όμως δεν αφορούν διαφορές στην πολιτική. Αυτή τη φορά αφορούν την ίδια την καγκελάριο _ το ηγετικό της στυλ και τον χαρακτήρα της».

«Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Μέρκελ έχει χάσει το τριπλό Α της, τουλάχιστον όσον αφορά την δημοτικότητά της. Σε μακροχρόνιο επίπεδο, δεν θα μπορέσει να διατηρήσει την άκαμπτη θέση της εναντίον των ευρωπαίων εταίρων της όσον αφορά τις πολιτικές λιτότητας. Την ίδια στιγμή, οι επιπτώσεις από την απόφασή της να απολύσει τον Ρέτγκεν είναι ανυπολόγιστες».

Το περιοδικό θεωρεί ότι το θέμα Ρέτγκεν, ο οποίος ήταν προστατευόμενος της καγκελάριου, μπορεί να αποδειχθεί «κατάρα» για τη Μέρκελ διότι, σύμφωνα με τους υπεύθυνους στρατηγικής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), η εκστρατεία για τις εκλογές του 2013 θα επικεντρωθεί ολοκληρωτικά στο πρόσωπο της καγκελάριου. «Σήμερα όμως αυτή φαντάζει σκληρή και ψυχρή».

Προς το παρόν ο Ρέτγκεν, που έχει βλέψεις για την καγκελαρία, δεν φαίνεται να επιθυμεί να κάνει μεγάλη φασαρία για την απόλυσή του. Το «Spiegel» όμως εκτιμά ότι της το «φυλάει» και ήδη υψηλόβαθμα στελέχη του CDU, όπως ο ηγέτης των Χριστιανοδημοκρατών στη Βουλή Φόλκερ Κάουντερ διαμηνύουν δεξιά-αριστερά ότι «οποιοσδήποτε σ' αυτό το κόμμα έχει το δικαίωμα να εκφράζει την άποψή του. Πρέπει να βάζουμε την χώρα και τον λαό πρώτους, ύστερα το κόμμα και τελευταίο τον εαυτό μας».

Γερμανοί δημοσκόποι παραλληλίζουν τις σχέσεις μεταξύ της καγκελάριου και των υπουργών της με την εικόνα μιας επιχείρησης: ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρεται στους υπαλλήλους της είναι σημαντικός _ τουλάχιστον όσον αφορά την εμπιστοσύνη που εμπνέει στον κόσμο. «Το ίδιο ισχύει για τα κόμματα».

tovima.gr

Αν θέλετε να μαθαίνετε παράλληλα όσα σημαντικά διαδραματίζονται στα ελληνικά και ξένα media κάντε like στην σελίδα του onsitenews στο Facebook πατώντας εδώ

Read more »