Από τις 10 αυτές χώρες, η Συρία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα ξεχωρίζουν για τους ευρείς περιορισμούς τους ως προς την ροή της πληροφορίας και επομένως προκαλούν "τεράστιες επιπλοκές για την γεωπολιτική και πυρηνική σταθερότητα", αναφέρει η οργάνωση, η οποία εδρεύει στη Νέα Υόρκη, στην πρώτη της έκθεση από το 2006, που εκδόθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου την Πέμπτη.
Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η Ερυθραία, ακολουθούμενη με σειρά βαρύτητας από τη Βόρεια Κορέα, τη Συρία, το Ιράν, την Ισημερινή Γουινέα, το Ουζμπεκιστάν, την Μιανμάρ, τη Σαουδική Αραβία, την Κούβα και τη Λευκορωσία.
"Στις δέκα χώρες όπου ισχύουν οι περισσότεροι περιορισμοί επιστρατεύεται μια μεγάλη κατηγορία τεχνικών λογοκρισίας, από την πολύπλοκη παρεμπόδιση στην πρόσβαση σε ιστοσελίδες και τις μεταδόσεις από δορυφορικά δίκτυα από το Ιράν έως τα καταπιεστικά ρυθμιστικά συστήματα της Σαουδικής Αραβίας και της Λευκορωσίας", αναφέρει η έκθεση.
Η Ερυθραία επιτρέπει την λειτουργία μόνο των κρατικών μέσων ενημέρωσης, που ελέγχονται από το Υπουργείο Πληροφοριών, αναφέρει η CPJ. Οι δημοσιογράφοι δεν έχουν ελευθερία του λόγου και ακολουθούν οδηγίες όταν κάνουν ένα ρεπορτάζ. Η έκθεση αναφέρει ότι όσοι στέλνουν ειδήσεις στο εξωτερικό φυλακίζονται και τίθενται υπό κράτηση για μεγάλη χρονική περίοδο χωρίς να τους επιτρέπεται η πρόσβαση στην οικογένεια ή τους δικηγόρους τους.
Η CPJ αναφέρει ότι στη λίστα του 2012 εντάσσονται και το Αζερμπαϊτζάν, η Αιθιοπία, η Κίνα, το Σουδάν, το Τουρκμενιστάν και το Βιετνάμ. Η Συρία και το Ιράν έχουν από πέρυσι αυξήσει σημαντικά την λογοκρισία ως απάντηση στις λαϊκές εξεγέρσεις, με μέτρα όπως την απαγόρευση της πρόσβασης στα ξένα μέσα ενημέρωσης και την επίθεση στα εγχώρια.
Τουλάχιστον εννέα δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί εν ώρα εργασίας στη Συρία από τον Νοέμβριο και έξι έχουν χάσει τη ζωή τους κάτω από συνθήκες στις οποίες "υπάρχουν υποψίες για κυβερνητική υπαιτιότητα", σύμφωνα με την CPJ.
Η οργάνωση αναφέρει ότι το ιρανικό καθεστώς είναι το σκληρότερο στην λογοκρισία στο Ίντερνετ, χρησιμοποιώντας μαζικές φυλακίσεις δημοσιογράφων για να φιμώσει την αντιπολίτευση και να καταστείλει την επικριτική ειδησεογραφική κάλυψη.
"Η λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης υπήρχε πολύ πριν από την επανάσταση, αλλά αυξήθηκε έκτοτε επειδή ο (πρόεδρος Μπασάρ) αλ Άσαντ θέλει να μεταφέρει μια συγκεκριμένη εικόνα στον έξω κόσμο, ότι δηλαδή το καθεστώς μάχεται κατά των τρομοκρατών που προκαλούν τις ταραχές", δήλωσε στο CPJ ο Ειάντ Σουρμπατζί, Σύρος δημοσιογράφος ο οποίος εγκατέλειψε τη χώρα τον Ιανουάριο φοβούμενος για τη ζωή του.
"Ένα άλλο αξίωμα της συριακής προπαγάνδας είναι ότι οι μειονότητες κινδυνεύουν χωρίς το καθεστώς. Η λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης έπαιξε έναν τεράστιο ρόλο στην διατήρηση του 'Ασαντ στην εξουσία", είπε ο Σουρμπατζί, σύμφωνα με όσα αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας ελέγχει το περιεχόμενο των 12 κυριοτέρων εφημερίδων της χώρας, των 20 περιοδικών και τηλεοπτικών δικτύων, αναφέρει η έκθεση. Η διοικούσα ελίτ έχει πρόσβαση στο Ίντερνετ, αλλά το κοινό περιορίζεται στην κυβερνητική πληροφόρηση.
Κάποιες χώρες στη λίστα του 2012 βρίσκονταν ήδη στη λίστα του 2006. Αυτές είναι οι: Βόρεια Κορέα, Μιανμάρ, Τουρκμενιστάν, Ισημερινή Γουινέα, Λιβύη, Ερυθραία, Κούβα, Ουζμπεκιστάν, Συρία και Λευκορωσία.
real.gr
Από τις 10 αυτές χώρες, η Συρία, το Ιράν και η Βόρεια Κορέα ξεχωρίζουν για τους ευρείς περιορισμούς τους ως προς την ροή της πληροφορίας και επομένως προκαλούν "τεράστιες επιπλοκές για την γεωπολιτική και πυρηνική σταθερότητα", αναφέρει η οργάνωση, η οποία εδρεύει στη Νέα Υόρκη, στην πρώτη της έκθεση από το 2006, που εκδόθηκε με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Ελευθερίας του Τύπου την Πέμπτη.
Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται η Ερυθραία, ακολουθούμενη με σειρά βαρύτητας από τη Βόρεια Κορέα, τη Συρία, το Ιράν, την Ισημερινή Γουινέα, το Ουζμπεκιστάν, την Μιανμάρ, τη Σαουδική Αραβία, την Κούβα και τη Λευκορωσία.
"Στις δέκα χώρες όπου ισχύουν οι περισσότεροι περιορισμοί επιστρατεύεται μια μεγάλη κατηγορία τεχνικών λογοκρισίας, από την πολύπλοκη παρεμπόδιση στην πρόσβαση σε ιστοσελίδες και τις μεταδόσεις από δορυφορικά δίκτυα από το Ιράν έως τα καταπιεστικά ρυθμιστικά συστήματα της Σαουδικής Αραβίας και της Λευκορωσίας", αναφέρει η έκθεση.
Η Ερυθραία επιτρέπει την λειτουργία μόνο των κρατικών μέσων ενημέρωσης, που ελέγχονται από το Υπουργείο Πληροφοριών, αναφέρει η CPJ. Οι δημοσιογράφοι δεν έχουν ελευθερία του λόγου και ακολουθούν οδηγίες όταν κάνουν ένα ρεπορτάζ. Η έκθεση αναφέρει ότι όσοι στέλνουν ειδήσεις στο εξωτερικό φυλακίζονται και τίθενται υπό κράτηση για μεγάλη χρονική περίοδο χωρίς να τους επιτρέπεται η πρόσβαση στην οικογένεια ή τους δικηγόρους τους.
Η CPJ αναφέρει ότι στη λίστα του 2012 εντάσσονται και το Αζερμπαϊτζάν, η Αιθιοπία, η Κίνα, το Σουδάν, το Τουρκμενιστάν και το Βιετνάμ. Η Συρία και το Ιράν έχουν από πέρυσι αυξήσει σημαντικά την λογοκρισία ως απάντηση στις λαϊκές εξεγέρσεις, με μέτρα όπως την απαγόρευση της πρόσβασης στα ξένα μέσα ενημέρωσης και την επίθεση στα εγχώρια.
Τουλάχιστον εννέα δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί εν ώρα εργασίας στη Συρία από τον Νοέμβριο και έξι έχουν χάσει τη ζωή τους κάτω από συνθήκες στις οποίες "υπάρχουν υποψίες για κυβερνητική υπαιτιότητα", σύμφωνα με την CPJ.
Η οργάνωση αναφέρει ότι το ιρανικό καθεστώς είναι το σκληρότερο στην λογοκρισία στο Ίντερνετ, χρησιμοποιώντας μαζικές φυλακίσεις δημοσιογράφων για να φιμώσει την αντιπολίτευση και να καταστείλει την επικριτική ειδησεογραφική κάλυψη.
"Η λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης υπήρχε πολύ πριν από την επανάσταση, αλλά αυξήθηκε έκτοτε επειδή ο (πρόεδρος Μπασάρ) αλ Άσαντ θέλει να μεταφέρει μια συγκεκριμένη εικόνα στον έξω κόσμο, ότι δηλαδή το καθεστώς μάχεται κατά των τρομοκρατών που προκαλούν τις ταραχές", δήλωσε στο CPJ ο Ειάντ Σουρμπατζί, Σύρος δημοσιογράφος ο οποίος εγκατέλειψε τη χώρα τον Ιανουάριο φοβούμενος για τη ζωή του.
"Ένα άλλο αξίωμα της συριακής προπαγάνδας είναι ότι οι μειονότητες κινδυνεύουν χωρίς το καθεστώς. Η λογοκρισία των μέσων ενημέρωσης έπαιξε έναν τεράστιο ρόλο στην διατήρηση του 'Ασαντ στην εξουσία", είπε ο Σουρμπατζί, σύμφωνα με όσα αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Η κυβέρνηση της Βόρειας Κορέας ελέγχει το περιεχόμενο των 12 κυριοτέρων εφημερίδων της χώρας, των 20 περιοδικών και τηλεοπτικών δικτύων, αναφέρει η έκθεση. Η διοικούσα ελίτ έχει πρόσβαση στο Ίντερνετ, αλλά το κοινό περιορίζεται στην κυβερνητική πληροφόρηση.
Κάποιες χώρες στη λίστα του 2012 βρίσκονταν ήδη στη λίστα του 2006. Αυτές είναι οι: Βόρεια Κορέα, Μιανμάρ, Τουρκμενιστάν, Ισημερινή Γουινέα, Λιβύη, Ερυθραία, Κούβα, Ουζμπεκιστάν, Συρία και Λευκορωσία.
real.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου